حمله به مدارس و پنل‌های خورشیدی؛ آخرین تلاش اسرائیل برای خالی‌سازی غزه | اقتصاد فارسی

به گزارش اقتصاد آنلاین، از اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون، اسرائیل با قطع کامل آب، برق و سوخت و بمباران مکرر تأسیسات حیاتی، غزه را به وضعیت فاجعه‌بار انسانی کشانده است. در میانه تابستان ۲۰۲۵، این سیاست ابعاد تازه‌ای یافته و به‌طور سازمان‌یافته بر تخریب «راه‌های بقا» متمرکز شده است؛ یعنی همان منابعی که امکان ادامه حیات برای شهروندان باقی‌مانده در غزه را فراهم می‌کرد.

ساختمان‌های مرتفع، مدارس که به پناهگاه آوارگان بدل شده بودند، تانکر‌های آب، پنل‌های خورشیدی و ایستگاه‌های دسترسی به اینترنت در هفته‌های اخیر زیر بمباران اسرائیل نابود شده‌اند. به گفته عماد سَرساوی، یکی از ساکنان غزه، این تخریب‌ها مردم را به نقطه‌ای رسانده که دیگر حتی توان بقا بدون آوارگی را ندارند: «اگر بمباران شویم، همه یک‌باره کشته می‌شویم. اما این‌طور، حتی یک قطره آب هم نمی‌یابیم و به آهستگی از تشنگی می‌میریم.»

این رویکرد به‌روشنی نشان می‌دهد که اسرائیل دیگر تنها به بمباران مستقیم متوسل نیست، بلکه با نابودسازی زیرساخت‌های مدنی می‌کوشد مردم را وادار به ترک اجباری خانه‌هایشان کند.

هدف‌گیری منابع انرژی و ارتباطات

در غزه، پس از قطع برق عمومی، مراکز شارژ دستگاه‌های الکترونیکی به یکی از معدود امید‌های مردم برای ارتباط با جهان بیرون بدل شد. این مراکز عمدتاً توسط خانواده‌هایی اداره می‌شدند که پنل‌های خورشیدی در اختیار داشتند و در ازای مبلغی اندک امکان شارژ تلفن و لپ‌تاپ را فراهم می‌کردند. اما در روز‌های اخیر، اسرائیل به شکلی هدفمند این مراکز را نیز بمباران کرده است.

احمد عبید، جوانی آواره که در یکی از مدارس غزه پناه گرفته، می‌گوید: «ساختمانی در محله‌مان بمباران شد، اما تنها طبقه همکف که مرکز شارژ در آن بود، هدف قرار گرفت.» به گفته او، همین امر کافی بود تا دیگر صاحبان چنین مراکزی نیز به دلیل ترس از هدف‌گیری تعطیل کنند.

قطع دسترسی به این نقاط نه‌تنها امکان ارتباط و درخواست کمک را از ساکنان می‌گیرد، بلکه بر تصمیم آنان برای ترک شهر نیز فشار مضاعف وارد می‌کند. بسیاری ترجیح می‌دهند تنها یک‌بار و با هزینه گزاف به جنوب کوچ کنند تا آنکه بار‌ها در غزه بی‌سرپناه شوند.

مدارس؛ از پناهگاه تا هدف نظامی

مدارس در غزه طی نزدیک به دو سال گذشته به پناهگاه هزاران خانواده آواره بدل شده بود. اما اکنون ارتش اسرائیل با صدور دستورات تخلیه و حمله به این مکان‌ها، موج تازه‌ای از آوارگی را رقم زده است. طی هفته گذشته، چندین مدرسه به‌ویژه در محله تل‌الهوا هدف قرار گرفتند یا دستور خروج فوری دریافت کردند.

عبید که بیش از یک سال با خانواده‌اش در یکی از این مدارس زندگی کرده، می‌گوید: «ما از محله شجاعیه به اینجا گریختیم. این مدرسه خانه ما شده بود. اما اکنون با تهدید به تخلیه دوباره، جایی برای رفتن نداریم. مدارس جنوب و مرکز غزه پر شده‌اند و حتی خیابان‌ها فضایی برای برپایی چادر ندارند.»

این مدارس نه‌فقط سرپناه، بلکه منبع حیاتی آب و برق برای محله‌های اطراف بودند. بسته شدن آنها، هزاران نفر دیگر را نیز از دسترسی به آب آشامیدنی و امکانات اولیه محروم کرده است. در نتیجه، استراتژی اسرائیل چیزی کمتر از «قطع شریان‌های حیات» برای خالی‌سازی جمعی نیست.

منبع: میدل ایست آی