در سال‌های اخیر، با افزایش توجه به صادرات کالاهای انرژی‌بر در ایران، مفهوم صادرات گاز مجازی به یکی از مباحث داغ اقتصادی تبدیل شده است. این پدیده به معنای صادرات انرژی به‌صورت غیرمستقیم و از طریق محصولات صنعتی است که در فرآیند تولید آن‌ها از مقدار زیادی گاز استفاده می‌شود.
در حالی که این روش می‌تواند به افزایش درآمدهای ملی کمک کند، اما در عین حال معضلات جدی اقتصادی و ناترازی گاز را نیز به همراه دارد.
یکی از چالش‌های اصلی، یارانه‌های انرژی است که به صنایع داده می‌شود. این یارانه‌ها نه تنها هزینه‌های بالایی برای دولت به همراه دارند، بلکه موجب می‌شوند که صنایع به جای سرمایه‌گذاری در نوآوری و بهینه‌سازی مصرف انرژی، به استفاده از منابع ارزان‌قیمت ادامه دهند.
این وضعیت نه تنها به ناترازی در تأمین گاز منجر می‌شود، بلکه می‌تواند به کاهش کیفیت محصولات و رقابت‌پذیری صنایع ایرانی در بازارهای جهانی آسیب بزند.
کارشناسان بر این باورند که برای جلوگیری از گسترش صادرات گاز مجازی و تبدیل آن به یک تهدید جدی برای اقتصاد کشور، نیاز است که اقدامات جدی در جهت استانداردسازی صنایع و بهینه‌سازی مصرف انرژی صورت گیرد.
سرمایه‌گذاری در تکنولوژی‌های نوین و ایجاد مشوق‌هایی برای تولیدکنندگان جهت استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر نیز از جمله راهکارهای کلیدی محسوب می‌شوند.
برای یک آینده پایدار و رقابتی در بازارهای جهانی، ضروری است که به سمت استفاده بهینه از منابع انرژی حرکت کنیم و به فکر راهکارهایی برای کاهش وابستگی به یارانه‌های انرژی باشیم. این مسیر نه تنها به حفظ محیط زیست کمک می‌کند بلکه می‌تواند به افزایش کیفیت محصولات و رونق اقتصادی کشور نیز منجر شود.
https://eghtesadefarsi.com/?p=106797
