بازار به‌هم ریخت / مخزن آب کمیاب می‌شود! | اقتصاد فارسی

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، سعید ترکمان اظهار کرد: در ماه‌های گذشته تقاضا برای مخازن ذخیره آب افزایش یافته اما چالش اصلی این صنعت نه به‌دلیل رشد تقاضا، بلکه ناشی از بحران تأمین مواد اولیه است. ظرفیت نصب‌شده تولید مخازن در کشور کافی است و تولیدکنندگان می‌توانند نیاز بازار را تأمین کنند، اما کمبود پلی‌اتیلن و نوسانات عرضه از سوی پتروشیمی‌ها مشکلات جدی برای واحدهای تولیدی ایجاد کرده است. این در حالی است که این ماده اولیه همیشه به راحتی در دسترس بوده و حتی مازاد نیاز کشور است.

به گفته وی عرضه نامناسب پلی اتیلن باعث شکل‌گیری رقابت‌های ۴۰ تا ۵۰ درصدی در بازار شده و این وضعیت هزینه تمام‌شده تولید مخازن را بالا برده است. مواد اولیه پلی‌اتیلن همواره در کشور به‌وفور وجود داشته اما در هفته‌های اخیر التهاب و کمبود در این بازار شکل گرفته و شرایط را برای صنایع مختلف دشوار کرده است.

رئیس هیات‌مدیره انجمن ملی صنایع پلیمر ایران با بیان اینکه آغاز این نوسانات و کمبود مواد اولیه از شهریورماه بوده و پیش از آن رقابت‌ها در بازار عرضه بسیار جزئی گزارش می‌شد، تصریح کرد: به‌دلیل تعدد و گستردگی تولیدکنندگان در کشور، آمار واحد و دقیقی از حجم تولید مخازن قابل استخراج نیست، اما تولیدکنندگان معتبر همچنان نیاز بازار را تأمین می‌کنند و کمبودی در بازار ایجاد نشده است. همچنین شاهد تنوع بالای تولید مخازن هستیم چراکه تقریبا مخازن آب در حال تبدیل شدن به یکی از اجزای ساختمان است. بنابراین تولید از شکل‌های سنتی فاصله گرفته و کارخانه‌ها اشکال حجمی متناسب با هر ساختمان را تولید می‌کنند.

وی افزود: افزایش قیمت مواد اولیه اثر طبیعی بر قیمت نهایی مخازن دارد، اما تولیدکنندگان تلاش کرده‌اند با کاهش حاشیه سود خود از شکل‌گیری کمبود مصنوعی یا سوءاستفاده در بازار جلوگیری کنند.

رئیس هیات‌مدیره انجمن ملی صنایع پلیمر ایران با اشاره به اینکه مواد اولیه پلیمری تنها برای تولید مخزن مصرف نمی‌شود و صنایع خودرو، بسته‌بندی، کشاورزی، لوله‌های آبیاری و بسیاری دیگر نیز به آن وابسته‌اند، گفت: التهاب دو ماه اخیر در بازار مواد اولیه، کل زنجیره تولید را تحت فشار قرار داده است.

او تأکید کرد که برای حل این مشکل راهکارهای مختلفی از سوی بخش خصوصی و تشکل‌های تخصصی ارائه شده، اما حل مشکل زمانی امکان‌پذیر است که دستگاه‌های مختلف تصمیم‌گیر یک عزم ملی داشته باشند و هماهنگی در تصمیم‌گیری‌ها افزایش یابد.