بحران فاضلاب و کم‌آبی در شمال کشور/ وقتی باران‌‌ دیگر تضمینی برای آب سالم نیست! | اقتصاد فارسی

به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساری،  بحران آب و فاضلاب، اگرچه پدیده‌ای جهانی است، اما در استان‌هایی همچون مازندران ابعاد پیچیده‌تر و حیاتی‌تری پیدا کرده است. استانی که در نگاه اول با باران‌های فراوان، رودخانه‌های پرآب و چشمه‌های خروشان شناخته می‌شود، در واقع با فشار فزاینده جمعیت، توسعه شهرنشینی و بهره‌برداری نامتعادل از منابع آب، با چالش‌های عمیقی مواجه است. هر ساله با افزایش جمعیت و رشد شهرها، مصرف آب بالا می‌رود، شبکه‌های توزیع قدیمی به تدریج کارایی خود را از دست می‌دهند و فاضلاب ناشی از فعالیت‌های شهری و صنعتی، تهدیدی جدی برای منابع طبیعی و محیط زیست ایجاد می‌کند. در این میان، تأمین آب سالم و مدیریت اصولی فاضلاب دیگر صرفاً یک نیاز شهری نیست؛ بلکه مسأله‌ای اجتماعی، بهداشتی و زیست‌محیطی است که آینده استان را رقم می‌زند.

در چنین شرایطی، اقدامات و برنامه‌های حوزه آب و فاضلاب معنایی فراتر از یک پروژه عمرانی ساده پیدا می‌کنند. این طرح‌ها نه تنها کیفیت آب و بهداشت محیط را بهبود می‌بخشند، بلکه بستر توسعه پایدار شهری و روستایی را نیز فراهم می‌کنند. توسعه تصفیه‌خانه‌ها، بازسازی و گسترش شبکه‌های توزیع آب و جمع‌آوری اصولی فاضلاب، هر یک حلقه‌ای از زنجیره‌ای هستند که سلامت مردم، رفاه اجتماعی و حفاظت از محیط زیست را تضمین می‌کنند. کارشناسان منابع آب تأکید دارند که بدون این زیرساخت‌ها، حتی کوچک‌ترین اختلال در شبکه‌های آب و فاضلاب می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته باشد؛ از آلودگی رودخانه‌ها و چشمه‌ها گرفته تا افزایش بیماری‌های مرتبط با آب و فشار بر منابع طبیعی که به صورت زنجیره‌ای بر زندگی مردم اثر می‌گذارد.

یکی از محورهای اصلی این برنامه‌ها، توجه ویژه به توسعه تصفیه‌خانه‌هاست؛ تأسیساتی که از دیرباز به عنوان قلب سیستم‌های آب و فاضلاب شناخته می‌شوند. کارشناسان معتقدند بدون تصفیه اصولی فاضلاب شهری و صنعتی، امکان حفاظت از منابع آب آشامیدنی و محیط زیست وجود ندارد. هر پروژه تصفیه‌خانه‌ای که به بهره‌برداری می‌رسد، در واقع یک قدم بلند در مسیر سلامت عمومی، کاهش آلودگی‌های محیطی و ایجاد زیرساخت‌های پایدار برای رشد و توسعه مناطق شهری و روستایی است.

اما اهمیت این اقدامات تنها در جنبه فنی آن‌ها خلاصه نمی‌شود؛ آموزش، آگاهی‌سازی و مشارکت مردم نیز به همان اندازه حیاتی است. وقتی شهروندان و کشاورزان با اهمیت مصرف بهینه آب، روش‌های جلوگیری از آلودگی و مدیریت صحیح فاضلاب آشنا شوند، نقش آنان در حفاظت از منابع طبیعی و محیط زیست پررنگ‌تر می‌شود. ایجاد حس مسئولیت اجتماعی و فهم ضرورت توسعه پایدار، باعث می‌شود که اقدامات فنی و مهندسی تأثیر واقعی خود را در سطح جامعه بگذارند و پروژه‌ها از مرحله اجرا تا بهره‌برداری، پایدار و مؤثر باقی بمانند.

در کنار این، نگاه به فناوری‌های نوین و بهره‌گیری از ابزارهای دیجیتال و سامانه‌های هوشمند، امکانات جدیدی برای پایش و مدیریت منابع آب و فاضلاب فراهم کرده است. از پایش آنلاین کیفیت آب گرفته تا مدیریت لحظه‌ای شبکه‌ها و هشدارهای سریع در صورت وقوع بحران، این فناوری‌ها به کارشناسان و مسئولان امکان می‌دهند که تصمیمات دقیق و به موقع اتخاذ کنند و از اتلاف منابع و افزایش مخاطرات زیست‌محیطی جلوگیری شود.

مازندران، با جمعیتی پویا و منابع آبی محدود، امروز در نقطه‌ای حساس ایستاده است؛ نقطه‌ای که هر تصمیم و هر سرمایه‌گذاری می‌تواند سرنوشت شهرها و روستاهای استان را در دهه‌های آینده رقم بزند. برنامه‌های آب و فاضلاب که امروز در دست بررسی و اجرا هستند، نماد تلاش برای ایجاد توازن میان توسعه انسانی و حفاظت از طبیعت‌اند. این اقدامات، اگر با نگاه علمی، مشارکت گسترده مردم و حمایت‌های مستمر اجرایی شوند، می‌توانند استان را به الگویی موفق در مدیریت منابع آب و توسعه پایدار تبدیل کنند؛ الگویی که نه تنها رفاه مردم را تضمین کند، بلکه حفاظت از محیط زیست و حفظ منابع طبیعی را نیز به همراه داشته باشد.

آینده مازندران و سلامت شهروندان آن بیش از هر چیز به مدیریت هوشمند، اجرای مستمر پروژه‌های آب و فاضلاب، آموزش و مشارکت مردم وابسته است. هر تصفیه‌خانه، هر شبکه بهسازی‌شده و هر طرح آموزشی، گامی به سوی توسعه پایدار و تضمین زندگی سالم برای نسل‌های امروز و فرداست؛ چشم‌اندازی که اگر با جدیت دنبال شود، می‌تواند مازندران را از بحران‌های آب و فاضلاب نجات دهد و به سرزمینی نمونه در زمینه مدیریت منابع طبیعی و بهداشت محیط زیست بدل کند.

هشدار کارشناسان و فعالان محیط زیست دیده نشد!

کارشناسان و فعالان محیط زیست بارها هشدار داده‌اند که منابع آب زیرزمینی و رودخانه‌های مازندران در معرض فشار بی‌سابقه‌ای قرار گرفته‌اند؛ فشاری که اگر کنترل نشود، نه تنها زندگی مردم، بلکه کل اکوسیستم‌های طبیعی استان را تهدید خواهد کرد. افزایش برداشت بی‌رویه از چاه‌ها، تغییرات اقلیمی و بارگذاری بیش از حد بر شبکه‌های آبی، موجب شده سطح آب‌های زیرزمینی به شکل نگران‌کننده‌ای کاهش یابد و جریان طبیعی رودخانه‌ها دچار اختلال شود. کارشناسان می‌گویند این روند در بلندمدت می‌تواند باعث خشک شدن چشمه‌ها، از بین رفتن تالاب‌ها و نابودی تنوع زیستی شود و به تبع آن کشاورزی، صنایع و معیشت مردم را با بحران مواجه کند.

در همین حال، آن‌ها بر ضرورت مدیریت هوشمند منابع آب تأکید دارند؛ مدیریت‌ای که تنها به توزیع آب محدود نباشد و بتواند به کمک فناوری‌های نوین، راهکاری جامع برای حفاظت و احیای منابع آبی ارائه دهد. فناوری‌هایی که امروز در تصفیه آب و فاضلاب به کار گرفته می‌شوند، همچون چشمانی هوشمند، توانایی رصد، پایش و کنترل منابع را فراهم می‌کنند و به کارشناسان اجازه می‌دهند هر تهدید و هر نشانه بحران را پیش از وقوع شناسایی کنند. از سامانه‌های پیشرفته تصفیه آب گرفته تا شبکه‌های هوشمند جمع‌آوری فاضلاب و حسگرهای آنلاین کیفیت آب، همه این ابزارها، در کنار برنامه‌ریزی دقیق و مشارکت مردم، می‌توانند نجات‌بخش منابع حیاتی استان باشند.

کارشناسان هشدار می‌دهند که بدون بهره‌گیری از این فناوری‌ها و مدیریت جامع منابع، مازندران به سرعت به وضعیتی نزدیک می‌شود که آثار آن تنها در کمبود آب آشامیدنی و کشاورزی نمایان نخواهد شد، بلکه مشکلات زیست‌محیطی و اجتماعی گسترده‌ای را نیز به همراه خواهد داشت. آنان معتقدند که امروز نقطه حساس تصمیم‌گیری است؛ اگر از همین لحظه برنامه‌ریزی دقیق، سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین و فرهنگ‌سازی عمومی آغاز شود، هنوز فرصت نجات منابع آبی وجود دارد. در غیر این صورت، فردا دیگر نه رودخانه‌ها پرآب خواهند بود و نه سفره‌های زیرزمینی توان تأمین زندگی جمعیت روزافزون استان را خواهند داشت.

ساکنان محلی از چالش‌های آب و فاضلاب می‌گویند 

ساکنان محلی که سال‌ها با چالش‌های آب و فاضلاب دست و پنجه نرم کرده‌اند، امروز چشم به طرح‌ها و پروژه‌های تازه دوخته‌اند؛ پروژه‌هایی که نویدبخش بهبود کیفیت آب و ارتقای سطح زندگی در مناطق مختلف مازندران هستند. در بسیاری از روستاها و شهرهای کوچک استان، کم‌آبی و کیفیت پایین آب، مشکلات روزمره را به دغدغه‌ای همیشگی تبدیل کرده است؛ دغدغه‌ای که حتی ساده‌ترین فعالیت‌های روزمره مثل آشامیدن، شست‌وشو یا پخت و پز را دشوار و نگران‌کننده کرده است. ساکنان می‌گویند که سال‌ها تحمل کمبود و کیفیت پایین آب باعث شده زندگی روزمره با سختی و اضطراب همراه باشد و خانواده‌ها برای تأمین آب سالم، مجبور به صرف زمان و هزینه زیادی شوند.

یکی از شهروندان نکایی در گفتگو با ما تصویری ملموس از زندگی تحت فشار کم‌آبی ارائه داد و گفت: «اگر زیرساخت‌های آبی راه‌اندازی شوند، نه تنها کیفیت آب بهتر می‌شود، بلکه محیط زندگی ما پاکیزه‌تر خواهد شد. وقتی آب سالم در دسترس باشد، بهداشت خانه و محیط اطراف نیز بهبود می‌یابد و دیگر نگرانی بابت بیماری‌های ناشی از آلودگی آب وجود نخواهد داشت.» صدای او، حامل امیدی بود که سال‌ها به خاموشی گراییده بود و حال با اجرای طرح‌های آبی، دوباره جان گرفته است.

این امید تنها به بهبود کیفیت آب محدود نمی‌شود؛ بلکه به معنای ایجاد زندگی بهتر، افزایش رفاه و امکان توسعه پایدار در مناطق شهری و روستایی است. وقتی زیرساخت‌ها و شبکه‌های توزیع آب به‌روزرسانی می‌شوند و تصفیه‌خانه‌ها به بهره‌برداری می‌رسند، اثرات آن فراتر از شرب سالم است؛ مدارس، بیمارستان‌ها، صنایع کوچک و فعالیت‌های کشاورزی نیز از مزایای این توسعه بهره‌مند می‌شوند و امنیت زیست‌محیطی و بهداشت عمومی تقویت می‌شود.

ساکنان محلی باور دارند که این طرح‌ها نه فقط پروژه‌های فنی، بلکه نماد توجه مسئولان به زندگی روزمره مردم و فرصتی برای بازگرداندن اعتماد و امید هستند. برای آنان، هر لوله آب تازه نصب‌شده و هر تصفیه‌خانه‌ای که به بهره‌برداری می‌رسد، نشانه‌ای است از اینکه صدای مردم شنیده شده و مشکلات دیرینه آنان در حال حل شدن است. این احساس تعلق و مشارکت در روند بهبود شرایط، انگیزه‌ای تازه برای همکاری و مراقبت از منابع آب فراهم می‌کند و نشان می‌دهد که توسعه زیرساخت‌های آبی، تنها گامی مهندسی نیست، بلکه پلی میان مردم، محیط زیست و آینده‌ای پایدار است.

راهکارهای جلوگیری از هدررفت آب چیست؟

‌با وجود پیشرفت‌های قابل توجه در حوزه آب و فاضلاب، هنوز چالش‌های اساسی و ریشه‌ای بر سر راه توسعه پایدار منابع آبی مازندران قرار دارند. تأمین منابع مالی کافی برای اجرای پروژه‌ها، مدیریت صحیح و دقیق طرح‌ها و به‌کارگیری استراتژی‌های مؤثر برای کاهش هدررفت آب، همچنان دغدغه‌ای بزرگ برای مسئولان استان به شمار می‌آید. آنان می‌دانند که هر پروژه‌ای که بدون برنامه‌ریزی دقیق یا بودجه پایدار آغاز شود، ممکن است در میانه راه با مشکلات جدی مواجه شود و نتایج مورد انتظار را به دست نیاورد.

در کنار این مسائل، آموزش و آگاهی مردم یکی از ارکان حیاتی موفقیت این طرح‌هاست. کاهش هدررفت آب تنها با فرهنگ‌سازی و تغییر رفتارهای روزمره شهروندان ممکن می‌شود؛ از استفاده بهینه در خانه‌ها و مدارس گرفته تا رعایت اصول کشاورزی و صنعت در بهره‌برداری از منابع آبی. مسئولان بارها تأکید کرده‌اند که بدون مشارکت واقعی مردم، حتی پیشرفته‌ترین تصفیه‌خانه‌ها و شبکه‌های توزیع نیز نمی‌توانند به اهداف تعیین‌شده دست یابند. هر قطره آب هدررفته، نه فقط منابع طبیعی را تهدید می‌کند، بلکه هزینه‌های مالی و انسانی پروژه‌ها را نیز افزایش می‌دهد.

علاوه بر این، همکاری هماهنگ میان دستگاه‌های مختلف دولتی و سازمان‌های مردم‌نهاد اهمیت ویژه‌ای دارد. از مدیریت شهری و آبفای روستایی گرفته تا نهادهای محیط زیست و رسانه‌ها، همگی نقش کلیدی در اطلاع‌رسانی، نظارت و اجرای موفق پروژه‌ها دارند. تجربه نشان داده است که تنها زمانی می‌توان به اهداف توسعه پایدار آب دست یافت که این همکاری‌ها به شکل مستمر و جدی دنبال شوند.

در نهایت، استفاده از فناوری‌های نوین، همچون سامانه‌های هوشمند پایش مصرف، حسگرهای تشخیص هدررفت و نرم‌افزارهای مدیریت شبکه‌های آب، می‌تواند نقطه اتکای مهمی برای کاهش فشار بر منابع و بهبود کارایی پروژه‌ها باشد. اما این ابزارها نیز بدون همراهی مردم و مدیریت صحیح، تنها بخشی از راهکار هستند و به تنهایی قادر به حل بحران نیستند.

به این ترتیب، موفقیت طرح‌های آب و فاضلاب در مازندران نه تنها به مهندسی و فناوری وابسته است، بلکه به همدلی، آموزش و مشارکت همه اقشار جامعه نیاز دارد؛ ترکیبی که می‌تواند امید به تأمین پایدار آب سالم و بهبود کیفیت زندگی مردم را به واقعیت بدل کند و آینده‌ای روشن برای استان ترسیم کند.

برنامه دولت در استان مازندران چیست؟

بهزاد برارزاده مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب مازندران با اشاره به اینکه در دولت چهاردهم تامین شرایط توسعه آب استان مازندران روند رو به رشد مناسبی داشته است، اظهار داشت: رفع یکی از دغدغه های مهم استان مازندران در حوزه فاضلاب استان در این دولت مورد اهتمام جدی بوده ‌به طوری که خط دوم فاضلاب شهر بابل آغاز شده، خط لجن آن به انجام رسیده همچنین در همین موضوع ارتقای مدول دوم نوشهر از ۱۰هزار مترمکعب به ۱۲هزار مترمکعب انجام یافته و هم ارتقای مدول اول و ساخت مدول دوم اجرا شده که در هفته دولت امسال بهره برداری آن انجام می‌شود.

 وی با اشاره به اینکه تصفیه خانه مدول دوم ساری انجام شده و برای انجام آن ۶۰۰ میلیارد تومان از اعتبارات ماده ۵۶ بهره گرفته شده است، عنوان کرد: در سفر دوم آیت الله رییسی بخشی از اعتبارات آن اختصاص یافت و با پیگیری این اعتبارات در دولت چهاردهم ۴۰ کیلومتر شبکه در دستور کار قرار گرفته و به اتمام رسیده است. 

 برارزاده با بیان اینکه تلاش ها در دولت چهاردهم برای افزایش سهم مازندران از طرح های فاضلابی است، گفت: هم اکنون تلاش می شود  ۲۲٫۶ درصد بهره مندی فاضلاب استان به ۶۰ درصد میانگین کشوری ارتقا یابد.

وی با تاکید بر اینکه ۳۷۱ میلیون یورو بانک وام توسعه اسلامی برای طرح های فاضلاب چهار شهر مازندران در دولت چهاردهم به جد پیگیری شده است، ادامه  داد: در دولت چهاردهم در اصلاح شبکه ۹۵۱ کیلومتر عملکرد ثبت شده است، ۲۰۳ حلقه چاه بهسازی و تجهیز چاه شده، ۵۵ هزار مترمکعب مخزن در مسیر آبرسانی احداث شده و اعتبار ۴هزار میلیارد تومان به خدمات رسانی کمک شده است.

مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب مازندران اضافه کرد:  ۳۷۳ کیلومتر خط انتقال آب،  ایجاد ۵۱ کیلومتر چاه حفر در دولت چهاردهم در مازندران انجام شده و در ۸ماهه اخیر ۳۶هزار مترمکعب مخزن به ظرفیت آبرسانی مازندران افزوده شده، ۲۳۴ دیزل به روز شد و ۱۰ چاه کشاورزی آماده سازی شد تا در پیک مصرف شاهد تامین همه نیازهای مصرفی استان باشیم.

وی با اشاره به اینکه ۵۱هزار مترمکعب مخازن آبی استان در این مدت مقاوم سازی شده است از بهسازی ایستگاه پمپاژ ساری و قایمشهر خبرداد و گفت: بهره برداری از اعتبارات ملی، محرومیت زدایی، مسولیت اجتماعی و خیرین استانی و ملی برای تامین نیازهای آبی مازندران در دستور کار قرار گرفته است.

برارزاده با بیان اینکه هم اکنون  ۸۳۰ پروژه در مازندران در حال اجرا است، تصریح کرد: تامین آب ۲۰۰ روستای استان مازندران از محل اعتبارات محرومیت زدایی انجام شده است که  آبرسانی به ۶۰۰ روستا در گام دوم از محل این اعتبارات نیز در دست اجرا است.

وی با اشاره به اینکه در کتابچه تنش آبی استان از ۴۳ شهر و ۲۳۱ روستا دفاع شده است که پروژه هایی اجرایی برای رفع این تنش آبی تدوین شده است، گفت: هزار میلیارد تومان از محل اعتبارات تنش آبی پروژه در مازندران در دست اجراست.

مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب مازندران با اعلام اینکه ۵۷ پروژه هفته دولت در استان مازندران به بهره برداری می رسد، یادآور شد: این پروژه ها شامل ابرپروژه های خزرآباد، شبرود، فاضلاب نوشهر و چالوس، بندر رج و هزارجریب است.

به گزارش تسنیم، 

بحران آب و فاضلاب در مازندران، با وجود بارش‌های قابل توجه و منابع آبی فراوان، امروزه به یکی از پیچیده‌ترین و حیاتی‌ترین چالش‌های زیست‌محیطی، اجتماعی و بهداشتی استان تبدیل شده است. فشار جمعیت، توسعه شهرنشینی، بهره‌برداری نامتعادل از منابع آب و شبکه‌های فرسوده، موجب شده است که تأمین آب سالم و مدیریت اصولی فاضلاب به یک ضرورت استراتژیک و پایه‌ای برای توسعه پایدار استان بدل شود. هر اختلال کوچک در این زیرساخت‌ها می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای داشته باشد؛ از آلودگی رودخانه‌ها و کاهش کیفیت منابع آب گرفته تا افزایش بیماری‌های مرتبط با آب و فشار مضاعف بر محیط زیست و معیشت مردم.

اقدامات اجرایی در حوزه آب و فاضلاب، از توسعه و بازسازی شبکه‌های توزیع تا احداث و ارتقای تصفیه‌خانه‌ها، بیش از آنکه پروژه‌های صرفاً مهندسی باشند، حلقه‌هایی از زنجیره‌ای هستند که سلامت عمومی، رفاه اجتماعی و حفاظت از محیط زیست را تضمین می‌کنند. تصفیه‌خانه‌ها، به عنوان قلب سیستم‌های آب و فاضلاب، نقش حیاتی در جلوگیری از آلودگی منابع و ایجاد زیرساخت‌های پایدار برای مناطق شهری و روستایی ایفا می‌کنند. بدون اجرای درست این پروژه‌ها، نه تنها منابع آب تهدید می‌شوند، بلکه امنیت زیست‌محیطی و زندگی روزمره مردم نیز با خطر جدی مواجه خواهد شد.

اما موفقیت این طرح‌ها تنها در اجرای فنی خلاصه نمی‌شود؛ آموزش، آگاهی‌سازی و مشارکت مردم به همان اندازه اهمیت دارد. وقتی شهروندان، کشاورزان و صنایع با ضرورت مصرف بهینه آب و مدیریت صحیح فاضلاب آشنا شوند، نقش آنان در حفاظت از منابع طبیعی پررنگ‌تر می‌شود. فرهنگ‌سازی و ایجاد حس مسئولیت اجتماعی، ضامن پایداری این اقدامات و بهره‌برداری مؤثر از آن‌هاست. در کنار این، بهره‌گیری از فناوری‌های نوین—از سامانه‌های هوشمند پایش مصرف تا حسگرهای کیفیت آب و شبکه‌های آنلاین مدیریت فاضلاب—امکان کنترل دقیق و پیشگیرانه بحران‌ها را فراهم می‌کند و از اتلاف منابع و آسیب‌های زیست‌محیطی جلوگیری می‌کند.

کارشناسان محیط زیست بارها هشدار داده‌اند که فشار بی‌سابقه بر منابع آب زیرزمینی و رودخانه‌ها، اگر مدیریت نشود، نه تنها زندگی مردم، بلکه کل اکوسیستم‌های طبیعی استان را تهدید خواهد کرد. کاهش سطح آب‌های زیرزمینی، اختلال در جریان طبیعی رودخانه‌ها، نابودی چشمه‌ها و تالاب‌ها و از بین رفتن تنوع زیستی، پیامدهای بلندمدتی است که بر کشاورزی، صنایع و معیشت مردم تأثیر مستقیم دارد. تنها با مدیریت هوشمند، سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین و مشارکت گسترده مردم می‌توان این روند خطرناک را کنترل کرد و از تبدیل مازندران به استانی با منابع آب محدود و بحران‌زده جلوگیری نمود.

ساکنان محلی نیز سال‌ها با مشکلات کم‌آبی و کیفیت پایین آب دست و پنجه نرم کرده‌اند و هم‌اکنون اجرای طرح‌های آبی و فاضلابی نویدبخش امید و زندگی بهتر برای آن‌هاست. بهره‌برداری از تصفیه‌خانه‌ها، بهسازی شبکه‌های آب و ایجاد زیرساخت‌های پایدار، نه تنها کیفیت آب و بهداشت محیط را بهبود می‌بخشد، بلکه امکان توسعه پایدار، افزایش رفاه، ارتقای بهداشت عمومی و حفاظت از محیط زیست را فراهم می‌کند. حضور مردم در این فرآیند، از طریق آموزش، مشارکت و نظارت، عامل تعیین‌کننده‌ای برای موفقیت این پروژه‌ها و تضمین آینده‌ای پایدار است.

دولت نیز با تخصیص منابع مالی گسترده و اجرای پروژه‌های متعدد، از جمله ارتقای مدول‌های تصفیه‌خانه‌ها، بهسازی شبکه‌های توزیع، ایجاد چاه و مخزن، و بهره‌گیری از اعتبارات ملی و بین‌المللی، گامی مهم در جهت افزایش دسترسی به آب سالم و مدیریت اصولی فاضلاب برداشته است. اجرای ۸۳۰ پروژه فعال، تأمین آب برای ۲۰۰ روستا و بهره‌برداری از ۵۷ پروژه بزرگ هفته دولت، نشان‌دهنده اهتمام جدی دولت در رفع بحران آب و فاضلاب استان است.

در نهایت، می‌توان گفت که موفقیت و پایداری سیستم آب و فاضلاب مازندران، تلفیقی است از مدیریت علمی، فناوری نوین، برنامه‌ریزی دقیق، سرمایه‌گذاری پایدار و مشارکت فعال مردم. هر تصفیه‌خانه، هر شبکه بهسازی‌شده و هر طرح آموزشی، گامی بلند در مسیر توسعه پایدار و تضمین زندگی سالم برای نسل‌های امروز و آینده است. این ترکیب، نه تنها استان را از بحران‌های آب و فاضلاب نجات می‌دهد، بلکه الگویی موفق برای مدیریت منابع طبیعی و حفاظت از محیط زیست ارائه می‌کند؛ الگویی که می‌تواند مازندران را به سرزمینی نمونه در حوزه توسعه پایدار، بهداشت عمومی و رفاه اجتماعی تبدیل کند.

انتهای پیام/