یادداشت|محمود فرشچیان؛ استاد بی‌بدیل نگارگری ایران | اقتصاد فارسی

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، محمود فرشچیان، هنرمند پرآوازه و چهره‌ای ماندگار در هنر نگارگری و مینیاتور ایران، در آمریکا چشم از جهان فروبست. وی که بیش از ۷ دهه از عمر پربار خود را در خدمت به هنر ایرانی گذراند، با آثاری چون ضامن آهو، عصر عاشورا، پنجمین روز آفرینش و شمس و مولانا در حافظه بصری و فرهنگی ایرانیان و دوستداران هنر در سراسر جهان ماندگار شد.

زندگی‌نامه و آغاز مسیر هنری

محمود فرشچیان در چهارم بهمن ۱۳۰۸ در اصفهان، شهری که قرن‌ها مهد هنر و معماری ایران بوده، چشم به جهان گشود. از کودکی به واسطه حضور در خانواده‌ای هنردوست و زیستن در فضایی آکنده از هنر، به نقاشی و نگارگری علاقه‌مند شد. او پس از گذراندن دوران ابتدایی، وارد هنرستان هنرهای زیبای اصفهان شد و نزد استادانی چون حاج میرزا آقا امامی و استاد عیسی بهادری فنون نگارگری و تذهیب را آموخت.

پس از پایان تحصیلات، مدتی در اداره هنرهای زیبا در تهران مشغول به کار شد و در کنار فعالیت‌های اداری، آثار شخصی خود را خلق می‌کرد. در دهه ۱۳۴۰ برای تکمیل مطالعات هنری و آشنایی با مکاتب مختلف نگارگری و نقاشی، به اروپا سفر کرد و از موزه‌ها و گالری‌های مهم جهان بازدید نمود.

فرشچیان با تلفیق سنت و نوآوری، جان تازه‌ای به هنر نگارگری ایرانی بخشید. او با تغییر در ترکیب‌بندی، استفاده از خطوط سیال و رنگ‌های زنده و پویایی بی‌مانند، جهانی تازه در مینیاتور گشود. آثار او تنها بازتاب گذشته نبود، بلکه بیانگر مفاهیم انسانی، عرفانی و دغدغه‌های معاصر نیز بود.

آثار برجسته و فعالیت‌های بین‌المللی

از میان آثار ماندگار او می‌توان به تابلوهای عصر عاشورا، ضامن آهو، پنجمین روز آفرینش، کوثر و شمس و مولانا اشاره کرد. بسیاری از آثارش در موزه‌ها و مجموعه‌های خصوصی در ایران، اروپا، آمریکا و خاورمیانه نگهداری می‌شود.

فرشچیان در طول حیات خود نمایشگاه‌های متعددی در تهران، نیویورک، پاریس، لندن و دبی برگزار کرد و جوایز معتبر بین‌المللی را از آن خود ساخت، همچنین در سال ۱۳۷۴ موزه اختصاصی آثار او در مجموعه سعدآباد تهران گشایش یافت.

یکی از نزدیکان استاد با تأیید خبر درگذشت وی تصریح کرد: «استاد فرشچیان پیش از درگذشت وصیت کرده بود که در کنار قبور یکی از مفاخر فرهنگی اصفهان، زادگاهش، به خاک سپرده شود.» این تصمیم، نشانه عشق عمیق او به سرزمین مادری و ریشه‌های فرهنگی‌اش است.

فرشچیان نه تنها یک هنرمند که معلمی بزرگ بود؛ شاگردان بسیاری در ایران و جهان از آموزه‌های وی بهره بردند و راهش را ادامه می‌دهند. آثار محمود فرشچیان امروز بخشی از هویت بصری و فرهنگی ایران محسوب می‌شود و الهام‌بخش نسل‌های آینده خواهد بود.

اگرچه جسم استاد فرشچیان دیگر در میان ما نیست، اما روح او در خطوط روان و رنگ‌های زنده آثارش تا همیشه جاری خواهد ماند. اصفهان، ایران و جهان هنر، هرگز وی را فراموش نخواهند کرد.

انتهای پیام/۱۶۷