بازدید وزیر میراث از شهر تاریخی جرجان/بزرگترین شهر مهندسی‌شده دوران اسلامی | اقتصاد فارسی

به گزارش خبرگزاری تسنیم از گرگان، سیدرضا صالحی‌امیری عصر امروز در نخستین روز سفر خود به استان گلستان با حضور در محوطه شهر تاریخی جرجان در جنوب‌غربی گنبدکاووس از روند حفاظت، معرفی و توسعه ظرفیت‌های فرهنگی ـ گردشگری این اثر فاخر ملی بازدید کرد.

در این بازدید میدانی، علی‌اصغر طهماسبی استاندار گلستان، عبدالحکیم آق‌آرکاکلی رئیس مجمع نمایندگان گلستان در مجلس شورای اسلامی، فرماندار ویژه شهرستان گنبدکاووس و برخی مدیران استانی و شهرستانی حضور داشتند.

سیدرضا صالحی امیری، وزیر میراث فرهنگی با تأکید بر اینکه جرجان یکی از بزرگ‌ترین شهرهای مهندسی‌شده دوره اسلامی در ایران‌زمین است، خواستار تدوین نقشه‌راه جامع برای تبدیل این محوطه به یک سایت‌موزه ملی، قطب پژوهشی شرق کشور و نماد بازآفرینی هویت ایرانی ـ اسلامی شد.

فریدون فعالی نیز درباره شهر تاریخی جرجان اظهار کرد: شهر باستانی جرجان که در منابع تاریخی از آن به‌عنوان یکی از مراکز علمی، فقهی و معماری قرون میانه اسلامی یاد شده، با یافته‌هایی نظیر معابر آجر فرش‌شده، خانه‌های مسکونی، نظام فاضلاب و مسجد، نمونه‌ای بی‌بدیل از شهرسازی در دوران درخشان تمدنی ماست.

 مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گلستان افزود: آخرین فصل کاوش در این محوطه در سال ۱۳۹۷ انجام شده و با تأمین اعتبارات، می‌توان فصول جدید کاوش، سامان‌دهی علمی، محصورسازی و ایجاد زیرساخت‌های نمایشگاهی را در دستور کار قرار داد.

وی همچنین از ایجاد «بانک سفال جرجان» در این محوطه تاریخی خبر داد و گفت: در این مجموعه تخصصی سفالینه‌هایی از دوره‌های ساسانی، ایلخانی و صفوی گردآوری و نگهداری می‌شود که واجد ارزش پژوهشی، هنری و تاریخی قابل توجهی هستند و می‌توانند در سطح ملی و بین‌المللی به نمایش گذاشته شوند.

فعالی، با تأکید بر لزوم تدوین طرح جامع مدیریت محوطه جرجان، خاطرنشان کرد: با حفظ اصول حفاظتی و بهره‌برداری پایدار، این محوطه می‌تواند به یکی از قطب‌های گردشگری فرهنگی در شمال‌شرق کشور و از گلوگاه‌های مهم دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در منطقه اوراسیا تبدیل شود.

شهر باستانی جرجان در سال ۱۳۱۷ با شماره ۴۰ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده و دارای حریم مصوب است. این محوطه که در مجاورت آرامگاه امام‌زاده یحیی‌بن‌زید(ع) واقع شده، از قرن سوم تا هشتم هجری یکی از مراکز ممتاز تمدن اسلامی در ایران به‌شمار می‌رفته و امروز به‌عنوان میراثی زنده، فرصت تاریخی برای بازیابی شکوه فرهنگی شرق ایران را پیش روی سیاست‌گذاران قرار داده است.

انتهای پیام/