بزرگ‌ترین ریسک دارایی‌های توکنی، نبود شفافیت در نحوه نگهداری است/ رگولاتور باید مرجع اعتماد عمومی دارایی‌های دیجیتال باشد | اقتصاد فارسی

به گزارش اقتصادآنلاین، امیرحسین موسوی مشاور و مدیر پروژه شرکت ملی انفورماتیک در ابتدای سخنان خود با بیان اینکه «توکن یا نماد دیجیتال به‌تنهایی ارزشی ندارد» گفت:

«توکن زمانی ارزشمند است که به دارایی واقعی و قابل‌اتکا متصل باشد. این یک اصل بنیادین در دارایی‌های نوین است و باید مبنای تنظیم‌گری قرار گیرد.»

او افزود: «همیشه تأکید کرده‌ام که توکن صرفاً نماد دیجیتال یک دارایی است؛ بنابراین ارزش آن از دارایی پایه گرفته می‌شود، نه از خودش.»

بزرگ‌ترین ریسک: ابهام در محل و نحوه نگهداری دارایی

موسوی با اشاره به اینکه «مهم‌ترین ریسک در حوزه دارایی‌های دیجیتال، نگرانی کاربران درباره محل نگهداری دارایی‌شان است» گفت:

«به‌عنوان کاربری قدیمی، همیشه این سؤال را داشته‌ام که دارایی من کجا نگهداری می‌شود؟ تحت چه شرایطی؟ و نماد‌هایی که به من نمایش داده می‌شود بر چه اساسی معتبر شناخته شده‌اند؟»

او افزود: «وقتی کاربر نداند دارایی‌اش چگونه و کجا نگهداری می‌شود، این یک ریسک جدی است و یکی از نقاطی است که رگولاتور باید ورود کند.»

نقش رگولاتور در ایجاد اعتماد عمومی

مشاور مدیرعامل شرکت ملی انفورماتیک با اشاره به اینکه «ورود افراد جدید به حوزه دارایی‌های دیجیتال نیازمند تکیه‌گاهی معتبر است» گفت:

«رگولاتور باید نهادی باشد که مردم بتوانند به آن اعتماد کنند. اگر نهاد ناظر استاندارد‌های شفاف ارائه دهد، بخش زیادی از ریسک‌ها برای کاربر کاهش می‌یابد.»

او تأکید کرد: «نمایش دارایی‌ها باید براساس قواعد استاندارد و قابل‌سنجش باشد تا کاربر بتواند صحت اطلاعات را ارزیابی کند.»

چالش خودنگهداری

موسوی با بیان اینکه «خودنگهداری دارایی‌های دیجیتال نیز چالش‌های مهمی دارد» گفت:

«کاربر ممکن است ترجیح بدهد دارایی‌اش را خودش نگهداری کند، اما در این حالت هم اگر استاندارد‌های مشخصی از سوی نهاد ناظر وجود نداشته باشد، ریسک همچنان بالاست.»

او در پایان افزود: «فضای دارایی‌های نوین نیازمند شفافیت، استانداردسازی و حضور فعال رگولاتور است تا اعتماد مردم تقویت و ریسک‌ها کاهش یابد.»