در پی اعلام خبر عرضه بنزین سوپر وارداتی در بورس انرژی، اولین اطلاعیه عرضه بنزین ویژه در بورس انرژی ایران با قیمت پایه هر لیتر ۶۸ هزار و ۵۰۰ تومان منتشر شد.
در شرایطی که کشور حدود 6 میلیارد دلار برای واردات بنزین هزینه میکند، قاچاق فرآوردههای نفتی به حدود ۲۰ میلیون لیتر در روز رسیده که همین موضوع ایران را در برخی دورهها به واردکننده سوخت تبدیل کرده است.
تازهترین گزارشها نشان میدهد میلیونها لیتر بنزین و گازوئیل ایران پیش از رسیدن به مصرفکننده واقعی در مسیرهای قاچاق، سهمیههای صوری و بارنامههای جعلی ناپدید میشود و خسارت آن بالغ بر ۸ میلیارد دلار است.
مدیرعامل آبفای تهران اعلام کرد در صورت ادامه خشکی پاییز، به جای جیرهبندی، فشار آب شبانه تعدیل شده و ذخایر مخازن استراتژیک برای زمستان تقویت خواهد شد.
گزارشها و تصاویر منتشر شده حاکی از آن است که بنزین ایرانی در پمپهای سوخت پاکستان با نرخهای بسیار بالا به فروش میرسد و فیلمهایی از این فروش در شبکههای اجتماعی منتشر شده است.
محمد رویانیان با تأکید بر ضرورت ایجاد سازمان بهینهسازی و مدیریت راهبردی انرژی، تشکیل این نهاد را «اقدامی دیرهنگام، اما بسیار ضروری» توصیف کرد. او در این گفتوگو ضمن حمایت از انتخاب اسماعیل سقاب اصفهانی بهعنوان رئیس سازمان، سه ویژگی مهم مدیریتی و علمی او را برشمرد و درباره اولویتهای حیاتی این سازمان از جمله «اختیارات کافی» و «آگاهیبخشی ملی درباره مصرف انرژی» سخن گفت.
طبق اعلام مدیرعامل بورس انرژی، عرضه بنزین ویژه وارداتی صرفاً از طریق واردکنندگان و توزیعکنندگان انجام میشود و فروش مستقیم به مصرفکننده فعلاً ممکن نیست.
درحالیکه کشور با ناترازی انرژی دست و پنجه نرم میکند اما گفته میشود که بالاترین حجم خروجی قاچاق، فرآوردههای نفتی به میزان ۵.۲ میلیارد دلار است. به عبارت دیگر قاچاق سوخت، رکورددار سهم بالاترین رقم در قاچاق کشور است.
در دهههای اخیر، اکتشاف نفت و گاز موجی از تغییرات اساسی در سطح جهان ایجاد کرد و در نتیجه، عصر نوینی آغاز شد که در آن صنعت پتروشیمی بهعنوان یکی از قطبهای اصلی اقتصادی شناخته میشود. نفت و گاز همچنان از منابع حیاتی بهشمار میآیند و صنایع مرتبط با آن، همچون پالایشگاهها و تولید فرآوردههای شیمیایی (مانند بنزین، متان، اتیلن، پروپیلن و پلاستیکها) نقشی تعیینکننده در زندگی روزمره مردم ایران و سایر نقاط جهان دارند.

تحولات گسترده در اقتصاد جهانی
نوسانات و تغییرات در بازار نفت و گاز بهطور مستقیم بر اقتصاد ایران و اقتصاد جهانی تأثیرگذار است. حتی کوچکترین تغییر در این بازارها میتواند تأثیرات گستردهای بر قیمتها، نرخ تورم و جریانهای تجاری داشته باشد. به همین دلیل، رویدادها و اخبار مرتبط با صنعت نفت، گاز و پتروشیمی همواره مورد توجه و بحث کارشناسان و عموم مردم قرار دارد.
تعریف صنعت نفت
صنعت نفت شامل تمامی فعالیتهای مرتبط با کشف، استخراج، پالایش، حملونقل و بازاریابی نفت خام و محصولات حاصل از آن (مانند گاز طبیعی و بنزین) است. این صنعت به عنوان یکی از بزرگترین بخشهای اقتصادی جهان شناخته میشود؛ به طوری که تا سال 2024، توانسته بود درآمدی بالغ بر 5.3 تریلیون دلار برای اقتصاد جهانی ایجاد کند. نفت به عنوان یک منبع اصلی انرژی و ماده اولیه، تأثیر بسزایی بر صنایع حملونقل، گرمایش، تولید برق و فرآیندهای صنعتی دارد و نقش مهمی در شکلدهی به بازارهای جهانی و سیاستهای اقتصادی بازی میکند.
در بخش پتروشیمی، از نفت خام و گاز طبیعی محصولات شیمیایی متنوعی تولید میشود. محصولات مهمی مانند آلکنها (اتیلن، پروپیلن) و آروماتیکها (بنزین، تولوئن) در این صنعت به دست میآیند که کاربردهای فراوانی در حوزههای مختلف از جمله خودروسازی، ساختمانسازی و الکترونیک دارند.
اهمیت اقتصادی نفت و پتروشیمی
نقش حیاتی نفت و محصولات پتروشیمی در رشد و توسعه اقتصادی به چند محور اصلی تقسیم میشود:
- منبع تأمین انرژی و مواد اولیه: این صنایع به عنوان موتور اصلی تامین انرژی و مواد اولیه برای بخشهای مختلف صنعتی و تولیدی عمل میکنند. بدون دسترسی به نفت و فرآوردههای پتروشیمی، بسیاری از کارخانهها و صنایع نمیتوانند به فعالیت خود ادامه دهند و رشد اقتصادی به شدت متوقف میشود.
- تأثیر بر قیمتهای جهانی: تغییرات در قیمت نفت و تحولات بازار آن، میتواند بهطور مستقیم بر هزینههای تولید و نرخ تورم جهانی تأثیر بگذارد. این موضوع در نهایت بر تجارت بینالمللی و سیاستهای پولی کشورها نقش اساسی دارد.
- جذب سرمایه و توسعه زیرساختها: سرمایهگذاریهای گسترده در بخشهای نفت، گاز و پتروشیمی به تقویت زیرساختهای ملی منجر شده و زمینهساز توسعه اقتصادی پایدار در کشورهای دارای این منابع میشود.
- افزایش درآمدهای ملی: فروش نفت و فرآوردههای پتروشیمی، منابع عمدهای از درآمد برای دولتها فراهم میآورد که این درآمدها میتوانند به نوبه خود در رشد و توسعه بخشهای مختلف اقتصادی بکار گرفته شوند.
در مجموع، نفت و پتروشیمی نه تنها به عنوان منابع انرژی و مواد اولیه، بلکه به عنوان عوامل محرک رشد اقتصادی و توسعه زیرساختهای حیاتی در سطح جهانی و ملی شناخته میشوند.