Eghtesad
eFarsi .Com
دشت‌های ایران یکی پس از دیگری ممنوعه می‌شوند، سدهای تهران به پایین‌ترین سطح خود در یک قرن اخیر رسیده‌اند و ۳۰ درصد آب شرب پایتخت در لوله‌های فرسوده هدر می‌رود. آیا سوءمدیریت و بی‌توجهی به قوانین، ایران را به سوی فاجعه آبی سوق می‌دهد یا هنوز امیدی برای نجات منابع آبی کشور باقی است؟
تهران به‌زودی شاهد کلنگ‌زنی یک نیروگاه خورشیدی ۳۵۰ مگاواتی در ورامین خواهد بود که با همکاری یک شرکت چینی ساخته می‌شود. آیا این پروژه عظیم می‌تواند بحران ناترازی ۱۵۰۰ مگاواتی برق پایتخت را مهار کند؟
در حالی که جنگنده‌های اسرائیلی با نقض حریم هوایی قطر، محل نشست سران حماس در دوحه را بمباران کردند، موجی از محکومیت‌ها از سوی کشورهای عربی برخاست. اما آنچه خشم عمومی را برانگیخته، رشد ۶.۵ برابری تجارت برخی کشورهای عربی با اسرائیل در سال‌های اخیر است.
با پیش‌بینی سالی خشک در ۱۴۰۴، ایران خود را برای مدیریت سختگیرانه آب شرب و تخصیص محدود منابع به کشاورزی آماده می‌کند. آیا این استراتژی می‌تواند کشور را از بحران کم‌آبی نجات دهد یا چالش‌های جدیدی در انتظار است؟
عصر امروز، قرارداد توسعه و بهره‌برداری از میدان گازی مدار، با ذخیره‌ای عظیم بالغ بر ۸.۸ تریلیون فوت‌مکعب، نهایی و امضا می‌شود. این پروژه که با هدف برداشت حداکثری گاز، تولید میعانات گازی و ایجاد اشتغال در استان بوشهر اجرا می‌شود، نویدبخش تولید ۶۵ میلیارد مترمکعب گاز طی ۲۰ سال آینده است.
مدیرعامل شرکت توانیر با هشدار درباره تداوم ناترازی سنگین برق در کشور، بر لزوم استمرار برنامه‌های مدیریت مصرف و آمادگی همه‌جانبه برای عبور از فصل سرد تأکید کرد. با اجرای طرح ابتکاری «تمرین زمستان» و تداوم بهینه‌سازی مصرف، صنعت برق برای تأمین پایدار انرژی در ماه‌های سرد سال آماده می‌شود.
در سرزمینی که سال‌ها با بی‌آبی و گرمای سوزان دست‌وپنجه نرم کرده، باران هنوز هم رخدادی نادر و در عین حال سرنوشت‌ساز است. امارات متحده عربی، بیابانی در قلب خلیج فارس که با نوآوری و توسعه شهری، جمعیتی نزدیک به ۱۰ میلیون نفر را در خود جای داده، امروز با دو رویی باران روبه‌رو است: از یک سو، هر قطره باران می‌تواند زندگی را به کویر بازگرداند و امید تازه‌ای برای مردم خسته از گرما و کم‌آبی باشد؛ از سوی دیگر، بارش‌های ناگهانی و سیل‌آسای اخیر نشان داده که همین موهبت طبیعی می‌تواند زیرساخت‌ها و اقتصاد این کشور را به شدت تهدید کند. امارات، کشوری که سرانه مصرف آب در آن یکی از بالاترین‌ها در جهان است و برای جبران کمبود بارش به بارورسازی ابرها و نمک‌زدایی متکی است، اکنون در نقطه‌ای حساس ایستاده: جایی که تصمیم‌های مدیریتی و زیرساختی، نه تنها سرنوشت رابطه‌اش با باران، بلکه امنیت آب و زندگی میلیون‌ها نفر را رقم خواهد زد.
رئیس شورای هماهنگی شهرک‌های صنعتی با اشاره به کاهش ۱۵ درصدی سهم صنایع غیرنفتی از تولید ناخالص داخلی، هشدار داد که این اتفاق به معنای از دست رفتن بیش از ۱۰ میلیارد دلار ارزش‌افزوده صنعتی و از بین رفتن هزاران شغل، ده‌ها هزار میلیارد تومان مالیات، بیمه، صادرات و اختلال در چرخه اقتصادی کشور است.
زیرساخت‌های حیاتی هر کشوری بدون حضور صنایع مرتبط با برق، آب و انرژی قابل تصور نیستند. این حوزه‌ها با فراهم آوردن منابع ضروری برای سایر بخش‌های اقتصادی، نقش تعیین‌کننده‌ای در پیشرفت و توسعه دارند. اختلال در تامین این منابع می‌تواند تأثیرات منفی و جبران‌ناپذیری بر روند اقتصادی داخلی و جهانی به‌جا بگذارد.
در حوزه برق، تولید و انتقال انرژی الکتریکی به‌عنوان نیروی محرکه فعالیت‌های صنعتی، تجاری و خانگی اهمیت فراوانی دارد. این صنعت شامل نیروگاه‌های متنوع – از فسیلی و هسته‌ای گرفته تا آبی و تجدیدپذیر – و شبکه‌های توزیع مرتبط است که بدون آن، رشد اقتصادی در هر کشوری تقریباً غیرممکن به نظر می‌رسد. به همین دلیل، اقتصاد ایران و سایر نقاط جهان برای توسعه به پشتیبانی برق مستمر نیازمند است.
از سوی دیگر، صنعت آب با مسئولیت تامین، تصفیه و توزیع آب برای مصارف مختلف – از شرب گرفته تا کاربردهای صنعتی و کشاورزی – زیرساخت‌های مرتبط از جمله سدها، تصفیه‌گاه‌ها و شبکه‌های توزیع را در بر دارد. بهبود این بخش نه تنها موجب ارتقای کیفیت زندگی مردم می‌شود بلکه زمینه‌ساز پیشرفت‌های چشمگیری در بخش‌های مختلف اقتصادی است.
در بخش انرژی، تنوع منابع از جمله نفت، گاز طبیعی، زغال‌سنگ، انرژی هسته‌ای و تجدیدپذیر همچون بادی و خورشیدی، نقش اساسی در تأمین انرژی پایدار و مطمئن برای جامعه دارد. صنایع مرتبط با انرژی به عنوان محرکی برای اقتصاد، با ایجاد شغل و جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی، زمینه رشد و توسعه اقتصادی را هموار می‌سازند.
در ادامه، توضیحاتی در خصوص صنعت برق و همچنین صنایع آب و حامل‌های انرژی (Water and Energy Carriers) جهت شناخت بهتر این صنایع ارائه می‌گردد.
برای آشنایی عمیق‌تر با این حوزه‌ها، نکات زیر را مورد توجه قرار دهید:
۱. صنعت برق: این بخش شامل فرآیندهای تولید، انتقال و توزیع انرژی الکتریکی به مصرف‌کنندگان و واحدهای صنعتی می‌باشد. نیروگاه‌های فسیلی، هسته‌ای، آبی و تجدیدپذیر در کنار شبکه‌های توزیع، تضمین‌کننده جریان پیوسته برق هستند که بدون آن، توسعه اقتصادی و تجاری هر کشوری دچار مشکل خواهد شد.
۲. صنعت آب: مهم‌ترین وظیفه این صنعت، مدیریت منابع آبی از طریق تصفیه، توزیع و نگهداری زیرساخت‌هایی مانند سدها و تصفیه‌گاه‌هاست. این اقدامات نقش مهمی در تقویت بخش‌های کشاورزی، صنعتی و خدماتی ایفا می‌کنند و به بهبود وضعیت اقتصادی کمک می‌نمایند.
۳. صنعت انرژی: این حوزه با تولید و تأمین منابع انرژی مختلف – از جمله منابع فسیلی و تجدیدپذیر – پایه و اساس فعالیت‌های اقتصادی را فراهم می‌کند. تولید انرژی مطمئن و به‌صرفه، نقشی کلیدی در تحریک رشد اقتصادی و ایجاد بستر همکاری‌های بین‌المللی دارد.
وجود صنایع برق، آب و انرژی می‌تواند به شیوه‌های متعددی اقتصاد کشورها را تقویت کند:
در مجموع، نقش بی‌بدیل صنایع برق، آب و انرژی در ایجاد بستر توسعه و رفاه اقتصادی نه تنها برای ایران بلکه در سطح جهان اهمیت ویژه‌ای دارد. تغییرات و نوآوری‌های این حوزه‌ها می‌تواند تأثیر مستقیم و مثبتی بر زندگی روزمره و پیشرفت جامعه داشته باشد، به همین دلیل پیگیری اخبار و تحولات مرتبط از اهمیت بسیاری برخوردار است.
تمامی حقوق مطالب برای "اقتصادفارسی"محفوظ است و هرگونه کپی برداری بدون ذکر منبع ممنوع می باشد.
نشر مطالب با ذکر نام اقتصادفارسی بلامانع است.
طراحی و اجرا : گروه رسانهای اقتصادفارسی
