Eghtesad
eFarsi .Com
مدیرعامل راه آهن جمهوری اسلامی ایران با بیان این‌که قیمت گازوئیل در کشور از آب ارزان‌تر است، گفت: رویکرد راه‌آهن به سمت اتصال شبکه ریلی به مراکز بار معطوف شده است.
ایران که روزگاری یکی از تأمین‌کنندگان اصلی گاز برای همسایگان خود بود، اکنون با چالش‌های جدی در حوزه صادرات انرژی مواجه شده است. افتتاح خط لوله گازی ایغدیر-نخجوان توسط رؤسای جمهور آذربایجان و ترکیه، جایگاه ایران را در تأمین گاز جمهوری خودمختار نخجوان تضعیف کرد و مسیر وابستگی این منطقه به گاز ایران را مسدود ساخت. این اقدام که از مدت‌ها قبل پیش‌بینی می‌شد، بخشی از سیاست کلان ترکیه برای کاهش نفوذ ایران در منطقه و گسترش اتصال سرزمینی جهان ترک به شمار می‌رود. درحالی‌که آنکارا و باکو به‌دنبال توسعه کریدورهای انرژی و ترانزیتی خود هستند، ایران با مشکلات متعددی ازجمله ناترازی تولید و مصرف گاز، تحریم‌ها، و کاهش سهم خود در بازارهای بین‌المللی روبه‌رو است. روند تدریجی حذف ایران از بازارهای صادراتی نه‌تنها باعث کاهش درآمدهای ارزی کشور می‌شود، بلکه پیامدهای ژئوپلیتیکی مهمی نیز به‌دنبال خواهد داشت. اکنون، با کاهش صادرات به ترکیه، ابهامات در قرارداد خط لوله صلح، و از دست رفتن بازار عراق و نخجوان، این پرسش مطرح است که آیا ایران می‌تواند در شرایط کنونی سیاست‌های مؤثری برای حفظ جایگاه خود در تجارت انرژی اتخاذ کند؟
با تشدید بحران آب و کاهش شدید ذخایر سدهای اطراف پایتخت، احتمال جیره‌بندی آب در تهران قوت گرفت. کاهش بارندگی، فرسودگی زیرساخت‌های آبی، سیاست‌های خودکفایی در کشاورزی، رشد جمعیت، افزایش مصرف و مشکلات کلان سیاست‌گذاری از مهم‌ترین دلایل بحرانی شدن اوضاع آب در کشور هستند.
رئیس‌جمهور با انتقاد از روند توسعه کنونی پایتخت، تصریح کرد: «تهران با این شیوه‌ای که در حال گسترش است، دیگر ظرفیت زندگی را نخواهد داشت.» وی در ادامه با اشاره به غیرممکن بودن جابجایی تهران، خطاب به مسئولان گفت: «می‌گویند تهران را نمی‌شود جابجا کرد؛ بسیار خب، پس مدیریت کنید.»
رمزگشایی از صحبت‌های امروز رئیس‌کل بانک مرکزی مشخص کرد، میزان صادرات نفت ایران در ۱۱ ماهه اول امسال ۲۵ میلیارد دلار بوده است.
وزارت برق عراق اعلام کرد که با وجود ادامه معافیت‌های آمریکا برای واردات گاز از ایران، این کشور به دنبال جایگزینی منابع گازی از قطر و عمان است تا به خودکفایی در تأمین انرژی دست یابد؛ تصمیمی که در پی عدم تمدید معافیت‌های تحریمی آمریکا برای خرید انرژی از ایران، چالش‌های جدیدی را پیش روی بغداد قرار داده است.
مدیر عامل توانیر گفت: با توجه به وجود قرارداد صادرات برق به عراق مابین دو کشور و مدت زمان باقیمانده از این تعهد، کشور عراق نسبت به ادامه واردات برق از ایران بر اساس قرارداد دوجانبه ادامه خواهد داشت.
قیمت نفت در معاملات روز چهارشنبه بازار آسیا، تحت تاثیر ضعیف شدن ارزش دلار، افزایش یافت اما نگرانی‌های فزاینده نسبت به کندی اقتصادی آمریکا و تاثیر تعرفه‌ها بر رشد اقتصاد جهانی، روند رشد قیمت‌ها را محدود کرد.
زیرساخت‌های حیاتی هر کشوری بدون حضور صنایع مرتبط با برق، آب و انرژی قابل تصور نیستند. این حوزه‌ها با فراهم آوردن منابع ضروری برای سایر بخش‌های اقتصادی، نقش تعیین‌کننده‌ای در پیشرفت و توسعه دارند. اختلال در تامین این منابع می‌تواند تأثیرات منفی و جبران‌ناپذیری بر روند اقتصادی داخلی و جهانی به‌جا بگذارد.
در حوزه برق، تولید و انتقال انرژی الکتریکی به‌عنوان نیروی محرکه فعالیت‌های صنعتی، تجاری و خانگی اهمیت فراوانی دارد. این صنعت شامل نیروگاه‌های متنوع – از فسیلی و هسته‌ای گرفته تا آبی و تجدیدپذیر – و شبکه‌های توزیع مرتبط است که بدون آن، رشد اقتصادی در هر کشوری تقریباً غیرممکن به نظر می‌رسد. به همین دلیل، اقتصاد ایران و سایر نقاط جهان برای توسعه به پشتیبانی برق مستمر نیازمند است.
از سوی دیگر، صنعت آب با مسئولیت تامین، تصفیه و توزیع آب برای مصارف مختلف – از شرب گرفته تا کاربردهای صنعتی و کشاورزی – زیرساخت‌های مرتبط از جمله سدها، تصفیه‌گاه‌ها و شبکه‌های توزیع را در بر دارد. بهبود این بخش نه تنها موجب ارتقای کیفیت زندگی مردم می‌شود بلکه زمینه‌ساز پیشرفت‌های چشمگیری در بخش‌های مختلف اقتصادی است.
در بخش انرژی، تنوع منابع از جمله نفت، گاز طبیعی، زغال‌سنگ، انرژی هسته‌ای و تجدیدپذیر همچون بادی و خورشیدی، نقش اساسی در تأمین انرژی پایدار و مطمئن برای جامعه دارد. صنایع مرتبط با انرژی به عنوان محرکی برای اقتصاد، با ایجاد شغل و جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی، زمینه رشد و توسعه اقتصادی را هموار می‌سازند.
در ادامه، توضیحاتی در خصوص صنعت برق و همچنین صنایع آب و حامل‌های انرژی (Water and Energy Carriers) جهت شناخت بهتر این صنایع ارائه می‌گردد.
برای آشنایی عمیق‌تر با این حوزه‌ها، نکات زیر را مورد توجه قرار دهید:
۱. صنعت برق: این بخش شامل فرآیندهای تولید، انتقال و توزیع انرژی الکتریکی به مصرف‌کنندگان و واحدهای صنعتی می‌باشد. نیروگاه‌های فسیلی، هسته‌ای، آبی و تجدیدپذیر در کنار شبکه‌های توزیع، تضمین‌کننده جریان پیوسته برق هستند که بدون آن، توسعه اقتصادی و تجاری هر کشوری دچار مشکل خواهد شد.
۲. صنعت آب: مهم‌ترین وظیفه این صنعت، مدیریت منابع آبی از طریق تصفیه، توزیع و نگهداری زیرساخت‌هایی مانند سدها و تصفیه‌گاه‌هاست. این اقدامات نقش مهمی در تقویت بخش‌های کشاورزی، صنعتی و خدماتی ایفا می‌کنند و به بهبود وضعیت اقتصادی کمک می‌نمایند.
۳. صنعت انرژی: این حوزه با تولید و تأمین منابع انرژی مختلف – از جمله منابع فسیلی و تجدیدپذیر – پایه و اساس فعالیت‌های اقتصادی را فراهم می‌کند. تولید انرژی مطمئن و به‌صرفه، نقشی کلیدی در تحریک رشد اقتصادی و ایجاد بستر همکاری‌های بین‌المللی دارد.
وجود صنایع برق، آب و انرژی می‌تواند به شیوه‌های متعددی اقتصاد کشورها را تقویت کند:
در مجموع، نقش بی‌بدیل صنایع برق، آب و انرژی در ایجاد بستر توسعه و رفاه اقتصادی نه تنها برای ایران بلکه در سطح جهان اهمیت ویژه‌ای دارد. تغییرات و نوآوری‌های این حوزه‌ها می‌تواند تأثیر مستقیم و مثبتی بر زندگی روزمره و پیشرفت جامعه داشته باشد، به همین دلیل پیگیری اخبار و تحولات مرتبط از اهمیت بسیاری برخوردار است.
