پرتودهی در مرحله رشد اولیه نشاها، تحولی نوین در کشاورزی است که میتواند مقاومت گیاهان برنج، گوجهفرنگی و توتون را به طرز چشمگیری افزایش دهد، به گونهای که استفاده از سموم و آفتکشها کاهش یافته و بهرهوری مزارع ارتقا یابد.
با بخشنامه سازمان امور مالیاتی کشور فهرست انواع گوشت و فرآورده های گوشتی معاف از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده در سال ۱۴۰۴مشخص شد.
براساس ارزیابی مجله «نیچر فود»، ۵۰ کشوری که به استقلال کامل غذایی نزدیکتر هستند، فهرست شدهاند.
استاندار کهگیلویه و بویراحمد، با اشاره به تولید سالانه بیش از ۶ میلیون تن بلوط در این استان گفت: تولید نان با آرد بلوط، میتواند تا ۴ میلیون تن نیاز کشور به گندم را مرتفع کند.
رئیس اتحادیه بنکداران مواد غذایی از کاهش ۱۵ درصدی برنج ایرانی خبر داد و گفت: با برداشت و عرضه برنج گیلان شیب کاهشی قیمت بیشتر میشود.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان تهران میانگین بهرهوری آب کشاورزی در این استان را ۶۲ درصد اعلام کرد و گفت: کشاورزی این استان با کمبود ۴۰۰ میلیون مترمکعبی آب روبروست.
وزیر جهاد کشاورزی با اشاره به تاثیر خشکسالی بر تامین گندم گفت: امسال به دلیل خشکسالی، نیاز به واردات یک تا ۲ میلیون تن گندم افزایش یافته که همین تقاضا چالش های خاص خود در واردات، تدارکات و لجستیک را دارد.
پرتودهی به عنوان روشی علمی و کنترلشده، توانایی غیرفعالسازی بذرهای علفهرز را فراهم میآورد، بدون آنکه به محیط زیست و کیفیت خاک آسیب رساند. این فناوری نوین میتواند جایگزین مناسبی برای علفکشهای شیمیایی باشد.
بخشهای کشاورزی و صنایع غذایی به عنوان دو ستون اصلی در ساختار اقتصادی کشور، نقش اساسی در پیشرفت اقتصادی ایران و جهان دارند. کشاورزی که پایه تولید مواد غذایی به شمار میآید، علاوه بر تأمین اولیه مواد مصرفی، با ایجاد اشتغال و تقویت جوامع روستایی به پویایی اقتصاد کمک میکند. در همین حال، صنایع غذایی با فرآوری محصولات کشاورزی و ایجاد ارزش افزوده، زمینهای برای افزایش صادرات، بهبود امنیت غذایی و رشد تجاری فراهم میکنند. این دو حوزه با تاثیرگذاریهای چندجانبه، به شکوفایی اقتصاد ملی و جهانی دامن میزنند.
اخبار مرتبط با کشاورزی و صنایع غذایی شامل تحلیل تغییرات بازار محصولات (مانند قیمت، عرضه و تقاضا)، نوآوریهای فناورانه در تولید و فرآوری، بهروزرسانیهای سیاستی و قانونی، بررسی اثرات تغییرات آبوهوایی و سایر مسائل مرتبط است. پیگیری این اخبار میتواند درک بهتری از وضعیت کنونی و روندهای آتی این بخشهای حیاتی ارائه دهد.

آشنایی با کشاورزی و صنایع غذایی
برای شناخت بهتر اهمیت این حوزهها در اقتصاد، ابتدا به تعریف آنها پرداخته و سپس به تشریح جزئیات میپردازیم.
کشاورزی مجموعهای از علم، هنر و فعالیتهای عملی در زمینه کشت، زراعت محصولات و پرورش دام است. این حوزه نه تنها تولید مواد غذایی را بر عهده دارد، بلکه شامل بازاریابی، توزیع و مدیریت محصولات نیز میشود. تلفیق دانش فنی، مهارتهای مدیریتی و روشهای عملی، امکان تولید پایدار، تأمین امنیت غذایی و ایجاد فرصتهای شغلی را فراهم کرده و درآمد ملی را افزایش میدهد. همچنین، کشاورزی نقشی اساسی در توسعه روستایی، حفاظت از منابع طبیعی و ارتقای سطح زندگی ایفا میکند. از مهمترین محصولات این بخش میتوان به گندم، جو، برنج، چای، قهوه، پنبه و ذرت اشاره کرد. بر اساس آمار، بیش از یکسوم جمعیت فعال در جهان به این حوزه مشغولند و مصرف بخش عمدهای از آب شیرین نیز به کشاورزی اختصاص یافته است؛ بهطوری که در سال ۲۰۱۸، این صنعت حدود ۴ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را به خود اختصاص داده بود.
صنایع غذایی (Food Industry) چیست؟
صنایع غذایی شاخهای پیچیده و چندبُعدی از اقتصاد جهانی بهشمار میرود که از تولید اولیه محصولات کشاورزی تا فرآوری، بستهبندی، حمل و نقل و توزیع نهایی مواد غذایی را در بر میگیرد. این صنعت زنجیرهای از فعالیتها، علاوه بر تضمین امنیت غذایی، نقش مهمی در ایجاد اشتغال و رشد تجاری دارد و تأثیرات قابلتوجهی بر اقتصادهای محلی و بینالمللی به همراه میآورد.
تأثیر اقتصادی کشاورزی و صنایع غذایی در ایران و جهان
هم کشاورزی و هم صنایع غذایی از طریق سه محور اصلی – ایجاد اشتغال، توسعه تجارت و ترویج توسعه پایدار – به شکوفایی اقتصادی کمک میکنند:
- ایجاد اشتغال: این دو حوزه با فراهم آوردن فرصتهای شغلی در بخشهای مختلف مانند تولید، بستهبندی، توزیع و فروش، به ویژه در مناطق روستایی، نقش مهمی در کاهش بیکاری و کاهش فقر دارند. این امر در نهایت به تقویت اقتصاد محلی و تسریع روند رشد اقتصادی منجر میشود.
- توسعه تجارت: صادرات محصولات کشاورزی و فرآوردههای غذایی میتواند منبع درآمد ارزی قابلتوجهی برای کشورها باشد. رشد تجارت بینالمللی در این زمینهها، با افزایش تعاملات بازرگانی و تجاری، موجبات رونق اقتصادی و ایجاد فرصتهای جدید را فراهم میآورد.
- توسعه پایدار: ترکیب هوشمندانه فعالیتهای کشاورزی و صنایع غذایی میتواند وابستگی به درآمدهای نفتی را کاهش داده و به حفظ منابع طبیعی کمک کند. حفاظت از محیطزیست و کاهش اثرات زیانبار ناشی از تخریب منابع طبیعی، زمینهساز توسعهای پایدار و پویا در سطح کشور و جهان خواهد بود.
در مجموع، توجه به حوزههای کشاورزی و صنایع غذایی، با ایجاد اشتغال، گسترش تجارت و ترویج توسعه پایدار، نقش کلیدی در رشد اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی جامعه دارد و سرمایهگذاری در این بخشها میتواند پایهای مستحکم برای پیشرفت اقتصادی ایران و جهان بهشمار رود.