Eghtesad
eFarsi .Com
محمدتقی امانپور در یادداشت پیش‌رو، روش‌های استفاده از آب‌های نامتعارف شور و لب‌شور و همچنین پس‌آب‌ها را توضیح داده است.
کاهش یا حذف سموم، ضدعفونی خوراک دام، افزایش ماندگاری خوراک فرآوری‌شده، افزایش قابلیت هضم الیاف گیاهی در خوراک‌های حجیم، و فرآوری ضایعات کشاورزی به خوراک دام از مهمترین کاربردهای فناوری هسته‌ای در فرآوری خوراک دام هستند.
در جهانی که کشاورزی با بحران‌های فزاینده اقلیمی مانند خشکسالی، شوری و گرمای شدید دست‌به‌گریبان است، فناوری پرتودهی هسته‌ای از طریق القای جهش‌های ژنتیکی هدفمند، فرصتی برای افزایش مقاومت گیاهان و تضمین امنیت غذایی جهانی فراهم کرده است.
افکار عمومی در ایران در جنگ ۱۲ روزه با رژیم صهیونیستی در معرض یکی از پیچیده‌ترین و بزرگترین عملیات رسانه‌ای تاریخ بشر قرار گرفتند و این بمباران رسانه‌ای کماکان ادامه دارد.
محمدتقی امانپور معتقد است اگر سه محور راهبردی اصلاح حکمرانی آب، مزیت‌آفرینی اقتصادی برای بازیگران عرصه کشاورزی، و ایجاد ساختارهای هوشمند نظارت و کنترل، در کنار هم قرار گیرند، دستیابی به پایداری منابع آبی، یک واقعیت دست‌یافتنی خواهد بود
آشپزخانه صنعتی به عنوان قلب تپنده بسیاری از صنایع غذایی، رستوران ها، و هتل ها شناخته می شود.
در حالیکه به زودی شاهد ورود برنج‌های وارداتی و محصول جدید داخلی به بازار هستیم و انتظار شکست قیمتی داریم؛ این محصول با نرخ های نامتعارفی در بازار به فروش می‌رسد و حتی برنج های تنظیم بازاری نیز زیر سایه تعلل دستگاه‌های نظارتی گران عرضه می‌شود.
مرکز آمار تغییرات متوسط قیمت اقلام خوراکی منتخب برای گروه‌های مختلف کالاهای خوراکی در مناطق شهری کشور در خرداد ماه ۱۴۰۴ را اعلام کرد.
بخش‌های کشاورزی و صنایع غذایی به عنوان دو ستون اصلی در ساختار اقتصادی کشور، نقش اساسی در پیشرفت اقتصادی ایران و جهان دارند. کشاورزی که پایه تولید مواد غذایی به شمار می‌آید، علاوه بر تأمین اولیه مواد مصرفی، با ایجاد اشتغال و تقویت جوامع روستایی به پویایی اقتصاد کمک می‌کند. در همین حال، صنایع غذایی با فرآوری محصولات کشاورزی و ایجاد ارزش افزوده، زمینه‌ای برای افزایش صادرات، بهبود امنیت غذایی و رشد تجاری فراهم می‌کنند. این دو حوزه با تاثیرگذاری‌های چندجانبه، به شکوفایی اقتصاد ملی و جهانی دامن می‌زنند.
اخبار مرتبط با کشاورزی و صنایع غذایی شامل تحلیل تغییرات بازار محصولات (مانند قیمت، عرضه و تقاضا)، نوآوری‌های فناورانه در تولید و فرآوری، به‌روزرسانی‌های سیاستی و قانونی، بررسی اثرات تغییرات آب‌وهوایی و سایر مسائل مرتبط است. پیگیری این اخبار می‌تواند درک بهتری از وضعیت کنونی و روندهای آتی این بخش‌های حیاتی ارائه دهد.
برای شناخت بهتر اهمیت این حوزه‌ها در اقتصاد، ابتدا به تعریف آن‌ها پرداخته و سپس به تشریح جزئیات می‌پردازیم.
کشاورزی مجموعه‌ای از علم، هنر و فعالیت‌های عملی در زمینه کشت، زراعت محصولات و پرورش دام است. این حوزه نه تنها تولید مواد غذایی را بر عهده دارد، بلکه شامل بازاریابی، توزیع و مدیریت محصولات نیز می‌شود. تلفیق دانش فنی، مهارت‌های مدیریتی و روش‌های عملی، امکان تولید پایدار، تأمین امنیت غذایی و ایجاد فرصت‌های شغلی را فراهم کرده و درآمد ملی را افزایش می‌دهد. همچنین، کشاورزی نقشی اساسی در توسعه روستایی، حفاظت از منابع طبیعی و ارتقای سطح زندگی ایفا می‌کند. از مهمترین محصولات این بخش می‌توان به گندم، جو، برنج، چای، قهوه، پنبه و ذرت اشاره کرد. بر اساس آمار، بیش از یک‌سوم جمعیت فعال در جهان به این حوزه مشغولند و مصرف بخش عمده‌ای از آب شیرین نیز به کشاورزی اختصاص یافته است؛ به‌طوری که در سال ۲۰۱۸، این صنعت حدود ۴ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را به خود اختصاص داده بود.
صنایع غذایی شاخه‌ای پیچیده و چندبُعدی از اقتصاد جهانی به‌شمار می‌رود که از تولید اولیه محصولات کشاورزی تا فرآوری، بسته‌بندی، حمل و نقل و توزیع نهایی مواد غذایی را در بر می‌گیرد. این صنعت زنجیره‌ای از فعالیت‌ها، علاوه بر تضمین امنیت غذایی، نقش مهمی در ایجاد اشتغال و رشد تجاری دارد و تأثیرات قابل‌توجهی بر اقتصادهای محلی و بین‌المللی به همراه می‌آورد.
هم کشاورزی و هم صنایع غذایی از طریق سه محور اصلی – ایجاد اشتغال، توسعه تجارت و ترویج توسعه پایدار – به شکوفایی اقتصادی کمک می‌کنند:
در مجموع، توجه به حوزه‌های کشاورزی و صنایع غذایی، با ایجاد اشتغال، گسترش تجارت و ترویج توسعه پایدار، نقش کلیدی در رشد اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی جامعه دارد و سرمایه‌گذاری در این بخش‌ها می‌تواند پایه‌ای مستحکم برای پیشرفت اقتصادی ایران و جهان به‌شمار رود.
