این مطلب، بخش اول از سلسله یادداشتهای محمدرضا اسکندری، وزیر اسبق جهادکشاورزی است که به موضوع آبخیزداری و آبخوانداری بصورت ریشهای و مبنایی پرداخته است.
عضو کمیسیون کشاورزی مجلس گفت: حضور نمایندگان تجاری دهها کشور از قاره آفریقا در ایران، سطح ارتباطات تجاری ایران را بالا برده که بخش عمدهای از آنها به انعقاد قراردادهای تجاری و بازرگانی منجر شده و بازارهای وسیع نوینی را نصیب کشور میکند.
رئیس اتحادیه کباب و غذای سنتی تهران گفت: ارزانفروشی در حوزه غذا، بهویژه کباب، چلوکباب و غذاهای سنتی، در واقع سم فروشی است.
استادتمام و مشاور وزیر سابق جهاد کشاورزی در حوزه آبخیزداری، جلوگیری از تشتت تصمیمات جزیرهای نهادهای متعدد تصمیمگیر در حوزه حفاظت آب و خاک کشور را مستلزم بازتعریف، و ایجاد یک «نهاد جامع و یکپارچه و صیانتی»، مانند سازمان یا وزارت «آب و خاک» دانست.
عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان کود شیمیایی، با اعلام هشدار نسبت به خطر کمبود انواع کودهای کشاورزی در کشور، تأکید کرد که مشکلات مربوط به تخصیص ارز و بلاتکلیفی در رفع تعهدات ارزی، تولیدکنندگان این صنعت را با بحران تأمین مواد اولیه مواجه کرده است.
وزیر جهاد کشاورزی گفت: ایران برای صدور خدمات فنی و مهندسی کشاورزی به افغانستان آمادگی دارد.
رئیس انجمن تولیدکنندگان کود شیمیایی کشور،گفت: شرکتهایی نظیر شرکت ملی مس ایران، شرکت ملی پتروشیمی ایران و شرکت ملی نفت ایران که عمده تأمینکنندگان مواد اولیه کود شیمیایی هستند در چهار ماه اخیر قیمت محصولات خود را تا ۱۲ برابر افزایش داده اند.
یغمایی گفت:کشورهایی چون مالزی، سنگاپور، کشورهای خلیج فارس و شمال آفریقا تقاضای بالایی برای محصولات حلال دارند و ایران میتواند با رعایت استاندارد سهم بالایی در این بازارها کسب کند.
بخشهای کشاورزی و صنایع غذایی به عنوان دو ستون اصلی در ساختار اقتصادی کشور، نقش اساسی در پیشرفت اقتصادی ایران و جهان دارند. کشاورزی که پایه تولید مواد غذایی به شمار میآید، علاوه بر تأمین اولیه مواد مصرفی، با ایجاد اشتغال و تقویت جوامع روستایی به پویایی اقتصاد کمک میکند. در همین حال، صنایع غذایی با فرآوری محصولات کشاورزی و ایجاد ارزش افزوده، زمینهای برای افزایش صادرات، بهبود امنیت غذایی و رشد تجاری فراهم میکنند. این دو حوزه با تاثیرگذاریهای چندجانبه، به شکوفایی اقتصاد ملی و جهانی دامن میزنند.
اخبار مرتبط با کشاورزی و صنایع غذایی شامل تحلیل تغییرات بازار محصولات (مانند قیمت، عرضه و تقاضا)، نوآوریهای فناورانه در تولید و فرآوری، بهروزرسانیهای سیاستی و قانونی، بررسی اثرات تغییرات آبوهوایی و سایر مسائل مرتبط است. پیگیری این اخبار میتواند درک بهتری از وضعیت کنونی و روندهای آتی این بخشهای حیاتی ارائه دهد.

آشنایی با کشاورزی و صنایع غذایی
برای شناخت بهتر اهمیت این حوزهها در اقتصاد، ابتدا به تعریف آنها پرداخته و سپس به تشریح جزئیات میپردازیم.
کشاورزی مجموعهای از علم، هنر و فعالیتهای عملی در زمینه کشت، زراعت محصولات و پرورش دام است. این حوزه نه تنها تولید مواد غذایی را بر عهده دارد، بلکه شامل بازاریابی، توزیع و مدیریت محصولات نیز میشود. تلفیق دانش فنی، مهارتهای مدیریتی و روشهای عملی، امکان تولید پایدار، تأمین امنیت غذایی و ایجاد فرصتهای شغلی را فراهم کرده و درآمد ملی را افزایش میدهد. همچنین، کشاورزی نقشی اساسی در توسعه روستایی، حفاظت از منابع طبیعی و ارتقای سطح زندگی ایفا میکند. از مهمترین محصولات این بخش میتوان به گندم، جو، برنج، چای، قهوه، پنبه و ذرت اشاره کرد. بر اساس آمار، بیش از یکسوم جمعیت فعال در جهان به این حوزه مشغولند و مصرف بخش عمدهای از آب شیرین نیز به کشاورزی اختصاص یافته است؛ بهطوری که در سال ۲۰۱۸، این صنعت حدود ۴ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را به خود اختصاص داده بود.
صنایع غذایی (Food Industry) چیست؟
صنایع غذایی شاخهای پیچیده و چندبُعدی از اقتصاد جهانی بهشمار میرود که از تولید اولیه محصولات کشاورزی تا فرآوری، بستهبندی، حمل و نقل و توزیع نهایی مواد غذایی را در بر میگیرد. این صنعت زنجیرهای از فعالیتها، علاوه بر تضمین امنیت غذایی، نقش مهمی در ایجاد اشتغال و رشد تجاری دارد و تأثیرات قابلتوجهی بر اقتصادهای محلی و بینالمللی به همراه میآورد.
تأثیر اقتصادی کشاورزی و صنایع غذایی در ایران و جهان
هم کشاورزی و هم صنایع غذایی از طریق سه محور اصلی – ایجاد اشتغال، توسعه تجارت و ترویج توسعه پایدار – به شکوفایی اقتصادی کمک میکنند:
- ایجاد اشتغال: این دو حوزه با فراهم آوردن فرصتهای شغلی در بخشهای مختلف مانند تولید، بستهبندی، توزیع و فروش، به ویژه در مناطق روستایی، نقش مهمی در کاهش بیکاری و کاهش فقر دارند. این امر در نهایت به تقویت اقتصاد محلی و تسریع روند رشد اقتصادی منجر میشود.
- توسعه تجارت: صادرات محصولات کشاورزی و فرآوردههای غذایی میتواند منبع درآمد ارزی قابلتوجهی برای کشورها باشد. رشد تجارت بینالمللی در این زمینهها، با افزایش تعاملات بازرگانی و تجاری، موجبات رونق اقتصادی و ایجاد فرصتهای جدید را فراهم میآورد.
- توسعه پایدار: ترکیب هوشمندانه فعالیتهای کشاورزی و صنایع غذایی میتواند وابستگی به درآمدهای نفتی را کاهش داده و به حفظ منابع طبیعی کمک کند. حفاظت از محیطزیست و کاهش اثرات زیانبار ناشی از تخریب منابع طبیعی، زمینهساز توسعهای پایدار و پویا در سطح کشور و جهان خواهد بود.
در مجموع، توجه به حوزههای کشاورزی و صنایع غذایی، با ایجاد اشتغال، گسترش تجارت و ترویج توسعه پایدار، نقش کلیدی در رشد اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی جامعه دارد و سرمایهگذاری در این بخشها میتواند پایهای مستحکم برای پیشرفت اقتصادی ایران و جهان بهشمار رود.