رئیس انجمن تولیدکنندگان و تأمینکنندگان برنج از افت قیمت برنج خبر داد و گفت: در حال حاضر، نرخ هر کیلوگرم برنج ایرانی برای مصرفکننده به بازه ۲۱۰ تا ۲۲۰ هزار تومان رسیده است.
دبیر انجمن تولیدکنندگان و تأمینکنندگان برنج ایران با قدردانی از ورود رئیس قوه قضائیه به موضوع گرانی برنج خواستار تشکیل پروندهای برای بررسی آمارهای مغایر تولید داخلی برنج شد.
محمدتقی امانپور، نظریهپرداز حوزه منابع آب کشور، درباره چگونگی صرفهجویی در مصرف آب با توجه به منابع خاک و کودها، توضیحاتی ارائه کرد.
فلزات سنگین از جمله مهمترین آلایندههای تهدیدکننده سلامت غذایی هستند. فناوری هستهای این امکان را فراهم ساخته تا با استفاده از ایزوتوپهای خاص، مسیر حرکت و جذب این عناصر را در گیاهان ردیابی کنیم.
استفاده از اقدامات بیولوژیک مانند مالچگذاری، پوشش گیاهی دائمی، کشتهای پوششی و نوارهای گیاهی، یکی از مؤثرترین راهکارهای کاهش رواناب سطحی و جلوگیری از فرسایش خاک است.
دوازدهمین نمایشگاه بین المللی نوشیدنی ها با گرایش محسوس جامعه به سمت قهوه و مشتقات انرژی زای آن با حضور تولید کنندگان و فعالان این حوزه در نمایشگاه بین المللی تهران برگزار شد.
غزال کیان زاد مدیر مارکتینگ شیر کاله علت افزایش قیمت لبنیات را گران شدن ارز عنوان کرد و گفت: سیگنال کاهش قدرت خرید لبنیات را از بازار دریافت نکرده ایم.
سخنگوی صنعت آب با بیان این که در تهران باید ۲۲ درصد کل مصرف آب تا پایان برنامه هفتم کاهش یابد گفت: مقرر شده است ۴۵ درصد سطح کشت در تهران کاهش یابد.
بخشهای کشاورزی و صنایع غذایی به عنوان دو ستون اصلی در ساختار اقتصادی کشور، نقش اساسی در پیشرفت اقتصادی ایران و جهان دارند. کشاورزی که پایه تولید مواد غذایی به شمار میآید، علاوه بر تأمین اولیه مواد مصرفی، با ایجاد اشتغال و تقویت جوامع روستایی به پویایی اقتصاد کمک میکند. در همین حال، صنایع غذایی با فرآوری محصولات کشاورزی و ایجاد ارزش افزوده، زمینهای برای افزایش صادرات، بهبود امنیت غذایی و رشد تجاری فراهم میکنند. این دو حوزه با تاثیرگذاریهای چندجانبه، به شکوفایی اقتصاد ملی و جهانی دامن میزنند.
اخبار مرتبط با کشاورزی و صنایع غذایی شامل تحلیل تغییرات بازار محصولات (مانند قیمت، عرضه و تقاضا)، نوآوریهای فناورانه در تولید و فرآوری، بهروزرسانیهای سیاستی و قانونی، بررسی اثرات تغییرات آبوهوایی و سایر مسائل مرتبط است. پیگیری این اخبار میتواند درک بهتری از وضعیت کنونی و روندهای آتی این بخشهای حیاتی ارائه دهد.

آشنایی با کشاورزی و صنایع غذایی
برای شناخت بهتر اهمیت این حوزهها در اقتصاد، ابتدا به تعریف آنها پرداخته و سپس به تشریح جزئیات میپردازیم.
کشاورزی مجموعهای از علم، هنر و فعالیتهای عملی در زمینه کشت، زراعت محصولات و پرورش دام است. این حوزه نه تنها تولید مواد غذایی را بر عهده دارد، بلکه شامل بازاریابی، توزیع و مدیریت محصولات نیز میشود. تلفیق دانش فنی، مهارتهای مدیریتی و روشهای عملی، امکان تولید پایدار، تأمین امنیت غذایی و ایجاد فرصتهای شغلی را فراهم کرده و درآمد ملی را افزایش میدهد. همچنین، کشاورزی نقشی اساسی در توسعه روستایی، حفاظت از منابع طبیعی و ارتقای سطح زندگی ایفا میکند. از مهمترین محصولات این بخش میتوان به گندم، جو، برنج، چای، قهوه، پنبه و ذرت اشاره کرد. بر اساس آمار، بیش از یکسوم جمعیت فعال در جهان به این حوزه مشغولند و مصرف بخش عمدهای از آب شیرین نیز به کشاورزی اختصاص یافته است؛ بهطوری که در سال ۲۰۱۸، این صنعت حدود ۴ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را به خود اختصاص داده بود.
صنایع غذایی (Food Industry) چیست؟
صنایع غذایی شاخهای پیچیده و چندبُعدی از اقتصاد جهانی بهشمار میرود که از تولید اولیه محصولات کشاورزی تا فرآوری، بستهبندی، حمل و نقل و توزیع نهایی مواد غذایی را در بر میگیرد. این صنعت زنجیرهای از فعالیتها، علاوه بر تضمین امنیت غذایی، نقش مهمی در ایجاد اشتغال و رشد تجاری دارد و تأثیرات قابلتوجهی بر اقتصادهای محلی و بینالمللی به همراه میآورد.
تأثیر اقتصادی کشاورزی و صنایع غذایی در ایران و جهان
هم کشاورزی و هم صنایع غذایی از طریق سه محور اصلی – ایجاد اشتغال، توسعه تجارت و ترویج توسعه پایدار – به شکوفایی اقتصادی کمک میکنند:
- ایجاد اشتغال: این دو حوزه با فراهم آوردن فرصتهای شغلی در بخشهای مختلف مانند تولید، بستهبندی، توزیع و فروش، به ویژه در مناطق روستایی، نقش مهمی در کاهش بیکاری و کاهش فقر دارند. این امر در نهایت به تقویت اقتصاد محلی و تسریع روند رشد اقتصادی منجر میشود.
- توسعه تجارت: صادرات محصولات کشاورزی و فرآوردههای غذایی میتواند منبع درآمد ارزی قابلتوجهی برای کشورها باشد. رشد تجارت بینالمللی در این زمینهها، با افزایش تعاملات بازرگانی و تجاری، موجبات رونق اقتصادی و ایجاد فرصتهای جدید را فراهم میآورد.
- توسعه پایدار: ترکیب هوشمندانه فعالیتهای کشاورزی و صنایع غذایی میتواند وابستگی به درآمدهای نفتی را کاهش داده و به حفظ منابع طبیعی کمک کند. حفاظت از محیطزیست و کاهش اثرات زیانبار ناشی از تخریب منابع طبیعی، زمینهساز توسعهای پایدار و پویا در سطح کشور و جهان خواهد بود.
در مجموع، توجه به حوزههای کشاورزی و صنایع غذایی، با ایجاد اشتغال، گسترش تجارت و ترویج توسعه پایدار، نقش کلیدی در رشد اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی جامعه دارد و سرمایهگذاری در این بخشها میتواند پایهای مستحکم برای پیشرفت اقتصادی ایران و جهان بهشمار رود.