Eghtesad
eFarsi .Com
با وجود تصویب الگوی کشت در ایران، فقدان ضمانت اجرایی، برنامه‌ریزی مالی و محرک‌های اقتصادی مناسب باعث شده است که این طرح تنها در بخشنامه‌ها باقی بماند و عملاً اجرایی نشود.
در حالی که ۱۹ درصد ارز ترجیحی برای واردات نهاده های دامی اختصاص یافته، کمبود این کالا تولیدکنندگان و مردم را دچار گرفتاری های بی شمار کرده و سکوت برخی مسئولان در این زمینه جای تامل دارد.
برنج به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین اقلام غذایی جهان، در انبارها در معرض آلودگی به حشرات و قارچ‌هاست. ضدعفونی این محصول با فناوری هسته‌ای راهکاری ایمن و پایدار برای کاهش ضایعات و ارتقای کیفیت است.
رییس سازمان دامپزشکی کشور گفت:در شش ماهه نخست امسال، بیش از ۷۰۶ میلیون و ۱۱۰ هزار قطعه طیور در کشتارگاه‌های طیور کشور ذبح شد. همچنین کشتار ۵ میلیون رأس دام سبک و ۷۰۰ هزار رأس دام سنگین به ثبت رسیده است.
دبیرکل فدراسیون طیور ایران گفت: قیمت هر کیلوگرم تخم مرغ درب مرغداری به ۷۷ هزار تومان رسیده است که این قیمت با توجه به ضرر مرغداران در شش ماه ابتدای سال منطقی اما برای مصرف کننده منطقی نیست.
کمپین‌ها و جشنواره‌های بهره‌وری آب، می‌تواند به راهکارهای استفاده بهره‌ور از آب، هویت ببخشد و آن را ترویج کند.
مدیرکل دامپزشکی استان تهران گفت: شرایط سخت تولید و گرمای شدید تابستان، قطعی برق و کمبود نهاده‌ها باعث کاهش وزن مرغ و برخی تلفات شد، اما از شهریور به بعد این مشکلات برطرف شده و تولید به روال عادی بازگشته است.
دبیر انجمن تولیدکنندگان و تأمین‌کنندگان برنج ایران گفت:علاوه بر ۱۵۰ هزار تن برنجی که صرفا برای تحویل به شرکت بازرگانی دولتی ثبت سفارش شده است، حدود حداقل ۶۰۰ هزارتن برنج منتظر تسویه مطالبات ارزی و ارزش‌گذاری ارزی و ریالی و ثبت سفارش برای واردات است.
بخش‌های کشاورزی و صنایع غذایی به عنوان دو ستون اصلی در ساختار اقتصادی کشور، نقش اساسی در پیشرفت اقتصادی ایران و جهان دارند. کشاورزی که پایه تولید مواد غذایی به شمار می‌آید، علاوه بر تأمین اولیه مواد مصرفی، با ایجاد اشتغال و تقویت جوامع روستایی به پویایی اقتصاد کمک می‌کند. در همین حال، صنایع غذایی با فرآوری محصولات کشاورزی و ایجاد ارزش افزوده، زمینه‌ای برای افزایش صادرات، بهبود امنیت غذایی و رشد تجاری فراهم می‌کنند. این دو حوزه با تاثیرگذاری‌های چندجانبه، به شکوفایی اقتصاد ملی و جهانی دامن می‌زنند.
اخبار مرتبط با کشاورزی و صنایع غذایی شامل تحلیل تغییرات بازار محصولات (مانند قیمت، عرضه و تقاضا)، نوآوری‌های فناورانه در تولید و فرآوری، به‌روزرسانی‌های سیاستی و قانونی، بررسی اثرات تغییرات آب‌وهوایی و سایر مسائل مرتبط است. پیگیری این اخبار می‌تواند درک بهتری از وضعیت کنونی و روندهای آتی این بخش‌های حیاتی ارائه دهد.
برای شناخت بهتر اهمیت این حوزه‌ها در اقتصاد، ابتدا به تعریف آن‌ها پرداخته و سپس به تشریح جزئیات می‌پردازیم.
کشاورزی مجموعه‌ای از علم، هنر و فعالیت‌های عملی در زمینه کشت، زراعت محصولات و پرورش دام است. این حوزه نه تنها تولید مواد غذایی را بر عهده دارد، بلکه شامل بازاریابی، توزیع و مدیریت محصولات نیز می‌شود. تلفیق دانش فنی، مهارت‌های مدیریتی و روش‌های عملی، امکان تولید پایدار، تأمین امنیت غذایی و ایجاد فرصت‌های شغلی را فراهم کرده و درآمد ملی را افزایش می‌دهد. همچنین، کشاورزی نقشی اساسی در توسعه روستایی، حفاظت از منابع طبیعی و ارتقای سطح زندگی ایفا می‌کند. از مهم‌ترین محصولات این بخش می‌توان به گندم، جو، برنج، چای، قهوه، پنبه و ذرت اشاره کرد. بر اساس آمار، بیش از یک‌سوم جمعیت فعال در جهان به این حوزه مشغولند و مصرف بخش عمده‌ای از آب شیرین نیز به کشاورزی اختصاص یافته است؛ به‌طوری که در سال ۲۰۱۸، این صنعت حدود ۴ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را به خود اختصاص داده بود.
صنایع غذایی شاخه‌ای پیچیده و چندبُعدی از اقتصاد جهانی به‌شمار می‌رود که از تولید اولیه محصولات کشاورزی تا فرآوری، بسته‌بندی، حمل و نقل و توزیع نهایی مواد غذایی را در بر می‌گیرد. این صنعت زنجیره‌ای از فعالیت‌ها، علاوه بر تضمین امنیت غذایی، نقش مهمی در ایجاد اشتغال و رشد تجاری دارد و تأثیرات قابل‌توجهی بر اقتصادهای محلی و بین‌المللی به همراه می‌آورد.
هم کشاورزی و هم صنایع غذایی از طریق سه محور اصلی – ایجاد اشتغال، توسعه تجارت و ترویج توسعه پایدار – به شکوفایی اقتصادی کمک می‌کنند:
در مجموع، توجه به حوزه‌های کشاورزی و صنایع غذایی، با ایجاد اشتغال، گسترش تجارت و ترویج توسعه پایدار، نقش کلیدی در رشد اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی جامعه دارد و سرمایه‌گذاری در این بخش‌ها می‌تواند پایه‌ای مستحکم برای پیشرفت اقتصادی ایران و جهان به‌شمار رود.
