به گزارش بازار، سال ۱۴۰۳ حدود یک میلیون تن برنج سفید به ارزش ۱.۲ میلیارد یورو وارد کشور شد که برآورد شده ۲۰ درصد آن برنج پاکستانی باشد اما با مراجعه به فروشگاه ها کمتر برنج پاکستانی به چشم می خورد یا اگر برای پیدا کردن این محصول سماجت به خرج دهید باید با قیمت‌های بالاتر از نرخ مصوب خریداری کرد.
اما چرا این محصول در بازار یافت نمی‌شود و تقاضای زیادی برای آن وجود دارد؟ شاید اولین پاسخی که به این سئوال می‌توان داد، شباهت زیاد این برنج به برنج ایرانی پر محصول است که این امر هم تقاضای مصرفی مردم را بالا می‌برد و هم برای سوداگران انگیزه لازم برای تقلب و اختلاط ایجاد می‌کند.
به طوری که می توان ادعا کرد برنج وارداتی از پاکستان که هرساله به کشور وارد می‌شود، بخش زیادی مستقیم به دست مصرف‌کننده نمی‌رسد و اگر سری به فروشگاه‌های مختلف بزنید، تنها برنج‌های هندی قابل خرید است و اثری از برنج پاکستانی نیست یا بسیار گران‌تر از قیمت واقعی به فروش می‌رسد.
برای خرید این محصول در فروشگاه‌های متفرقه در تهران باید برای هر کیلوگرم حدود ۱۰۰ هزار تومان پرداخت کنید، در حالی که قیمت مصوب این محصول حدود ۶۰ هزار تومان است.
باید توجه داشت که بخش زیادی از این برنج‌های پاکستانی در ایران اختلاط شده و به اسم برنج ایرانی به فروش می‌رسد؛ شاهد هستیم که هرساله مسئولان نظارتی و تعزیراتی با متخلفان این حوزه برخورد می کنند و اخبار این موضوع به کرات در رسانه‌ها منتشر شده است.
کار جایی حادتر می‌شود که این تخلف و اختلاط برنج با برنج های وارداتی با ارز ترجیحی انجام می‌شود و در بازار با نرخ آزاد فروخته می‌شود؛ اصلا تمام برنج های وارداتی با ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی به بازار وارد می‌شود اما در توزیع این محصولات یارانه‌ای نقص های زیادی دیده می‌شود.
حال وزارت جهاد کشاورزی با طراحی مدل جدید توزیعی برنج وارداتی به دنبال ساماندهی این بخش است و شرکت بازرگانی دولتی ایران را که از شرکت‌های تابعه وزارت جهاد کشاورزی است، مسئول توزیع به‌نرخ مصوب کرده است و طبق گفته وزارت جهاد کشاورزی، عرضه وارد کنندگان نیز از طریق سامانه بازارگاه انجام می‌شود؛ اما باید نشست و دید این وزارتخانه چقدر از این آزمون سربلند بیرون می‌آید.
