- نویسنده : داود یوسفی
- ۲۰ آذر ۱۴۰۴
- کد خبر 147100
- 64 بازدید
- 2 نظر
- پرینت
اگر درخت پس از هرس به درستی نگهداری نشود، نه تنها ممکن است آسیب ببیند، بلکه احتمال یخ زدگی، نفوذ بیماری و خشک شدن شاخه ها هم افزایش می یابد. در این مقاله قصد داریم گام به گام رازهای این مراقبت در فصل زمستان پس از هرس را بررسی کنیم.
چرا مراقبت از درختان پس از هرس اهمیت دارد؟
هرس در زمستان باعث حذف شاخه های پیر، خشک و بیمار می شود. اما در عین حال، این فرآیند بخش هایی از بافت زنده درخت را باز می گذارد که به نگهداری فوری نیاز دارند. وقتی شاخه ها بریده شوند، معمولاً از تجهیزات محافظتی مثل چسب های باغبانی برای بستن محل بریدگی شاخه ها استفاده می شود تا درخت مسیر دفاع طبیعی خود را فعال کند. اگر شما با دانش و دقت کافی از آن حمایت کنید، رشد مجدد شاخه های سالم در فصل بهار تضمین خواهد شد. از جمله دلایل علمی نیاز به نگهداری پس از هرس می توان اشاره کرد به کاهش مقاومت درخت در برابر سرما، افزایش احتمال نفوذ قارچ های پوسیدگی، کاهش توان ذخیره غذایی و حساس شدن نقاط برش در برابر باد و آفت. توجه اصولی و هدفمند به نگهداری پس از هرس، سرمایه گذاری برای فصل رشد و باردهی آینده درخت است.

بررسی سلامت ظاهری درخت پس از هرس
بعد از پایان عملیات هرس، اولین اقدام حیاتی برای مراقبت از درختان ، بررسی دقیق سلامت ظاهری درخت است. این مرحله به شما کمک می کند تا مطمئن شوید برش های انجام شده درست، تمیز و اصولی بوده اند و هیچ آسیبی به بافت زنده درخت وارد نشده است. بررسی سلامت ظاهری در واقع نوعی بازبینی اولیه محسوب می شود که زمینه ساز نگهداری دقیق تر در مراحل بعدی مانند ضدعفونی، ترمیم زخم و تغذیه ریشه خواهد بود.
محل های برش و کیفیت آن ها
محل برش شاخه ها یکی از بخش ها مهم برای بررسی است. اگر هرس با ابزار کند یا فشار زیاد انجام شود، بافت چوب و پوست درخت پاره می شود و این پارگی ها محل نفوذ قارچ و باکتری خواهند بود. باید اطمینان حاصل کنید که سطح برش صاف، زاویه دار و بدون ترک باشد، برش بیش از حد نزدیک به تنه یا بیش از حد دور از آن انجام نشده باشد و هیچ نشانه ای از سیاهی یا رطوبت غیرعادی در محل های برش وجود نداشته باشد. در صورت مشاهده ترک یا زخم عمیق، استفاده از مواد محافظ مانند چسب درخت یا محلول های ضد قارچ ضروری است. به کارگیری به موقع این اقدامات، بخش مهمی از فرآیند مراقبت از درختان به شمار می آید.
پوست و تنه درخت
پس از هرس، فشار داخلی درخت ممکن است تغییر کند و پوست درخت ترک های ریز یا برآمدگی هایی نشان دهد. باید پوستهٔ تنه را از پایین تا محل شروع شاخه ها بررسی کنید. در صورت وجود ترک عمیق، نشانه ای از استرس سرمایی یا خشکی بیش از حد است. می توانید با مالیدن کمی خاک رس مرطوب یا محلول های طبیعی محافظ، از گسترش این ترک ها جلوگیری کنید. این روش باعث حفظ رطوبت لایه های زیرین پوست و تسهیل ترمیم طبیعی بافت می شود.
شاخه های باقی مانده
گاهی در حین هرس فقط شاخه های خشک یا بیمار حذف می شوند اما شاخه های باقی مانده نیز باید بازبینی شوند. عواملی مانند شکستگی های جزئی در اثر وزن زیاد یا باد شدید، می توانند در زمستان باعث خشک شدن همان شاخه شوند. به همین دلیل، بررسی استحکام شاخه های اصلی اهمیت زیادی دارد. اگر شاخه ای ضعیف یا شکننده به نظر می رسد، بهتر است با نوار پارچه ای یا طناب نرم، آن را به شاخه های مجاور متصل کنید تا در برابر بارش برف یا باد محافظت شود.
پاک سازی بقایای هرس
باقی ماندن قطعات چوب یا برگ های خشک در اطراف پایهٔ درخت محیطی مناسب برای رشد قارچ ها و لارو حشرات ایجاد می کند. پاک سازی کامل زمین اطراف برای مراقبت از درختان پس از بررسی ظاهری، یکی از مراحل اصلی نگهداری پس از هرس است و نقش زیادی در پیشگیری از آلودگی و بیماری های زمستانی دارد.
ارزیابی رنگ و وضعیت جوانه ها

درخت سالم بعد از هرس باید جوانه هایی به رنگ سبز روشن (در محل های فعال رشد) یا قهوه ای براق داشته باشد. اگر جوانه ها پژمرده یا خاکستری شده اند، احتمالاً درخت از کمبود رطوبت یا آسیب بر اثر سرما رنج می برد. در چنین شرایطی می توان با آبیاری سبک یا استفاده از محلول های تغذیه ای زمستانه به درخت کمک کرد تا تعادل حیاتی خود را بازیابد.
تغذیه و تقویت ریشه پس از هرس
بسیاری از افراد تصور می کنند با حذف شاخه ها، درخت به استراحت مطلق می رود، در حالی که درون خاک، ریشه ها به طور فعال مواد غذایی را جذب و ذخیره می کنند تا در فصل بهار انرژی کافی برای جوانه زدن فراهم شود. در این مرحله، تغذیه اصولی نه تنها باعث حفظ سلامت درخت می شود بلکه رشد هماهنگ و پویای آن در سال آینده را تضمین می کند.
نقش تغذیه در مراقبت از درختان
هرس درخت، مانند جراحی برای بدن انسان است. پس از حذف شاخه ها، درخت برای ترمیم بافت های آسیب دیده به مواد مغذی نیاز دارد، به ویژه عناصر فسفر، پتاسیم و کلسیم که در ترمیم سلولی نقش مهمی دارند. فسفر موجب بازسازی بافت زنده ریشه می شود، پتاسیم مقاومت در برابر سرما را افزایش می دهد، و کلسیم به استحکام دیواره سلولی کمک می کند. اگر این عناصر در اختیار درخت نباشند، سرعت ترمیم زخم ها کاهش یافته و شاخه های جدید در بهار به درستی رشد نخواهند کرد.
کوددهی هدفمند برای فصل زمستان
در زمستان نباید از کودهای رشد سریع مثل کود نیتروژنی خالص استفاده کرد، چون باعث می شود درخت زودتر از موعد وارد رشد فعال شود و جوانه های تازه در سرمای شدید از بین بروند.
کودهای مناسب شامل:
- کود فسفره (سوپر فسفات) برای تقویت ریشه ها
- کود پتاسه (سولفات پتاسیم) برای افزایش مقاومت سرمایی
- مواد آلی طبیعی مانند کمپوست یا کود برگ پوسیده برای تغذیه تدریجی خاک
اهمیت رطوبت و تعادل دمای خاک در فرایند تغذیه
اگر دمای خاک خیلی پایین باشد، جذب عناصر غذایی توسط ریشه کند یا حتی متوقف می شود. بنابراین، توصیه می شود تغذیه در روزهای نسبتاً گرم زمستان با دمای بالای 5 درجه انجام شود. علاوه بر تغذیه، مدیریت رطوبت اهمیت زیادی دارد، زیرا خاک خشک مانع از جذب کود، و رطوبت زیاد باعث پوسیدگی ریشه خواهد شد. توازن بین خشکی و رطوبت راز اصلی یک تغذیه موفق است.
آبیاری متعادل در فصل سرد
درختان در فصل زمستان وارد مرحله ای از خواب فیزیولوژیک می شوند، اما برخلاف تصور رایج، این به معنی بی نیازی از آب نیست. حتی در هنگام رکود رشد، درختان برای زنده ماندن، حفظ سلامت ریشه و توازن درون بافتی خود، همچنان به رطوبت نیاز دارند. آبیاری متعادل در فصل سرد یکی از اصول حیاتی در فرآیند مراقبت از درختان است، زیرا هم کم آبی و هم آبیاری بیش از اندازه می تواند به همان اندازه خطرناک باشد.
در زمستان باید زمان آبیاری را به دقت انتخاب کرد، زیرا اگر در زمان نامناسب انجام شود، می تواند اثر منفی داشته باشد. ساعات مناسب آبیاری در روزهای سرد معمولاً بین ساعت 10 صبح تا 2 بعدازظهر است. در این بازه، دمای خاک اندکی افزایش یافته و آب در تماس با ریشه یخ نمی زند. آبیاری در ساعات غروب یا شب هنگام باعث یخ زدگی سطح خاک و در نتیجه اختلال در جذب آب توسط ریشه ها می شود. اگر منطقه ای با سرمای شدید دارید، می توانید از سیستم های آبیاری قطره ای با تنظیم جریان کم استفاده کنید تا رطوبت به مرور به زمین منتقل شود و یخ نزد.
پیشگیری از آفات زمستانی
پیشگیری از آفات زمستانی بخش حیاتی از فرآیند هوشمندانه مراقبت از درختان محسوب می شود. در واقع، پیشگیری زمستانی می تواند تا 70٪ از هزینه های سم پاشی و درمان در فصل گرما را کاهش دهد و سلامت درخت را در تمام سال حفظ کند.
شناخت رفتار آفات در فصل سرد
برای مقابله مؤثر با آفات، ابتدا باید بدانیم در زمستان چه می کنند. بیشتر آفات در این فصل وارد مرحله کمون یا خواب زمستانی می شوند و در زیر برگ های خشک، داخل شکاف های پوست یا خاک اطراف ریشه پنهان می شوند.
از جمله آفات رایج زمستانی عبارت اند از:
- شپشک ها و شته های زمستانی که در پشت شاخه های نازک تخم گذاری می کنند.
- کرم های ساقه خوار و پوست خوار که درون پوست تنه مخفی می شوند.
- قارچ های پوسیدگی که در محیط نمناک اطراف ریشه یا در زخم های باز پس از هرس رشد می کنند.
- لارو پروانه های شب پره که در نزدیکی جوانه های خشک پنهان می شوند و در بهار ابتدا برگ های جوان را می خورند.
بررسی آثار آفت روی شاخه ها برای مراقبت از درختان
در زمستان، برخی آفات مانند تخم شپشک ها یا لارو حشرات زیر پوست درخت پنهان می شوند. پاک سازی سطح پوست و استفاده از روغن های زمستانه، آن ها را از بین می برد.
سم پاشی هوشمند و ایمن

اگر دمای هوا بالاتر از صفر درجه است، می توان از محلول های ملایم روغنی برای پیشگیری از آفات استفاده کرد. مهم است که این سم پاشی در زمان بی باد انجام شود تا آسیب به شاخه های تازه هرس شده وارد نشود.
حفاظت از خاک و ریشه در برابر یخ زدگی
لایه گذاری خاک و مالچ
استفاده از مالچ طبیعی، برگ خشک و خاک سبک اطراف تنه درخت باعث می شود ریشه ها از سرما در امان بمانند. این روش در مراقبت از درختان هم از هدر رفت آب جلوگیری می کند و هم محیطی نرم برای رشد ریشه در بهار فراهم می سازد.
کنترل زه کشی خاک
زه کشی مناسب از یخ زدگی رطوبت اضافی جلوگیری می کند. اگر خاک اطراف درخت در زمستان خیس بماند، احتمال پوسیدگی ریشه زیاد می شود.
مراقبت از شاخه های تازه و جوانه های در حال شکل گیری
در زمستان، اگر شاخه های تازه تشکیل شده اند، باید آن ها را با دقت محافظت کرد. در صورت احتمال بارش برف سنگین، بهتر است شاخه ها را با طناب نرم به تنه نزدیک تر کرد تا وزن برف موجب شکستنشان نشود. همچنین بررسی هفتگی شاخه ها برای ترک یا شکستگی، از آسیب جدی جلوگیری می کند.
استفاده از پوشش های محافظتی پیشرفته

در باغ های بزرگ، استفاده از اسپری های محافظت کننده ضد یخ یا نوارهای پارافینی تخصصی پس از هرس، بسیار مفید است. این مواد سطح زخم ها را می پوشانند و ارتباط مستقیم هوا و زخم را قطع می کنند. باغبانانی که مراقبت از درختان را جدی تر دنبال می کنند، معمولاً ترکیبی از روش های سنتی و علمی استفاده می نمایند تا میزان خسارت زمستانی را به صفر برسانند.
نظارت دوره ای تا پایان زمستان
هیچ مراقبتی بدون پایش مداوم کامل نیست. نظارت بر وضعیت درختان تا پایان زمستان اهمیت حیاتی دارد.
- بررسی برگ های خشک انباشته در پای درخت
- کنترل دمای خاک در شب های یخبندان
- ارزیابی دوباره وضعیت شاخه های هرس شده
این اقدام نه تنها سلامت درخت را تضمین می کند، بلکه باغدار را از مشکلات ناشی از بیماری های زمستانی آگاه می سازد.
راز مهم مراقبت از درختان پس از هرس در فصل زمستان، تداوم توجه است. یادمان باشد درخت موجود زنده ای است که به نگهداری دقیق، بخصوص در دوره های سرد نیاز دارد. اگر از زخم های برش محافظت کنید، خاک را متعادل نگه دارید، تغذیه را هوشمندانه انجام دهید و پایش دوره ای داشته باشید، درخت شما در بهار بعدی با شاخه هایی سبز، شکوفه هایی سالم و میوه هایی فراوان پاسخ این نگهداری را خواهد داد. نگهداری از درختان هنری است که هرچه به جزئیات آن بیشتر توجه کنید، طبیعت با زیبایی بیشتری قدردانی خواهد کرد.
✅ آیا این خبر اقتصادی برای شما مفید بود؟ امتیاز خود را ثبت کنید.
[کل: 2 میانگین: 5]
https://eghtesadefarsi.com/?p=147100
- دیدگاه های ارسال شده شما، پس از بررسی توسط تیم اقتصاد فارسی منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی توهین، افترا و یا خلاف قوانین جمهوری اسلامی ایران باشد منتشر نخواهد شد.
- لازم به یادآوری است که آی پی شخص نظر دهنده ثبت می شود و کلیه مسئولیت های حقوقی نظرات بر عهده شخص نظر بوده و قابل پیگیری قضایی می باشد که در صورت هر گونه شکایت مسئولیت بر عهده شخص نظر دهنده خواهد بود.
- لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما منتشر نخواهد شد.


مطلب بسیار کامل و مرحلهبهمرحله بود. بهخصوص بخشی که درباره تغذیه ریشه در زمستان توضیح داده بودید، برای من خیلی کاربردی بود چون همیشه فکر میکردم درخت در زمستان هیچ نیازی به آبیاری و تغذیه ندارد. فقط یک سؤال دارم: برای درختان میوه جوان (مثلاً ۲ تا ۳ ساله)، میزان و نوع مالچ زمستانه باید با درختان بالغ تفاوت داشته باشد یا همان اصول کلی کافی است؟
سؤال بسیار دقیقی مطرح کردید. درختان جوان به دلیل ریشه کمعمقتر و ذخیره غذایی کمتر، در برابر سرما و خشکیدگی حساستر هستند، بنابراین مالچگذاری آنها باید هدفمندتر و محافظتیتر انجام شود.
تفاوتهای مهم:
برای درخت جوان، ضخامت مالچ بهتر است ۵ تا ۷ سانتیمتر باشد (نه بیشتر، چون ممکن است موجب گرمای بیشازحد ریشه شود).
درخت بالغ معمولاً به ۳ تا ۵ سانتیمتر لایه ملایم نیاز دارد.
درختان جوان بهتر است مالچ با مواد سبکتر مثل برگ خشک، خاکاره پوسیده یا کمپوست کاملاً رسیده داشته باشند تا تبادل هوا مختل نشود.
فاصله مالچ تا طوقه در درختان جوان باید حداقل ۱۰ سانتیمتر باشد تا خطر پوسیدگی کاهش یابد.
در مجموع اصول کلی ثابت است، اما شدت اجرا برای درختان جوان کمی بیشتر و حساستر باید باشد. اگر خواستید، میتوانم یک جدول کاربردی هم برای مقایسه درخت جوان و بالغ آماده کنم.